دانلود مقالات ISI درباره دی‌الکتریک + ترجمه فارسی

دی‌الکتریک(Dielectric ) یک عایق الکتریکی است که با اعمال میدان الکتریکی، می‌تواند قطبی شود. دی الکتریک‌های ایده‌آل دارای بارهای آزاد نیستند. هنگامی که یک جسم دی الکتریک در یک میدان الکتریکی خارجی قرار می‌گیرد، بارهای آزاد القائی که در هادی‌ها به سوی سطح حرکت کرده و چگالی بار و میدان الکتریکی داخلی را صفر می‌کردند، وجود ندارند. اما چون دی الکتریک‌ها شامل بارهای مقید هستند نمی‌توانیم نتیجه بگیریم که تأثیری بر میدان الکتریکی قرار گرفته در آن ندارند. همه محیط‌های مادی از اتم‌هایی با هسته بار مثبت و در پیرامون آن الکترون هائی با بار منفی، تشکیل شده‌اند. اگرچه مولکول‌های دی الکتریک‌ها از نظر ماکروسکوپی خنثی هستند. حضور میدان الکتریکی خارجی باعث اعمال نیروئی بر هر ذره بار شده، و در نتیجه بارهای مثبت و منفی در جهات مخالف کمی جابجا می‌شوند. این جابجایی اگر چه نسبت به ابعاد اتمی کوچک است با وجود این ماده دی الکتریک را قطبی می‌کند و تولید دو قطبی‌های الکتریکی می‌نماید. از آنجائیکه دو قطبی‌های الکتریکی دارای پتانسیل و شدت میدان الکتریکی غیرصفر هستند انتظار داریم که دو قطبی‌های الکتریکی القا شده میدان الکتریکی را در داخل و خارج ماده دی الکتریک تغییر دهند. مولکول‌های بعضی از دی الکتریک‌ها، حتی در غیاب یک میدان قطبی کننده خارجی دارای گشتاور دو قطبی دائمی هستند. این مولکول‌ها معمولاً از دو یا چند اتم غیر همسان تشکیل شده و بر عکس مولکول‌های غیر قطبی که گشتاور دو قطبی دائمی ندارند، مولکول قطبی نامیده می‌شوند. یک مثال، آب است که از دو اتم هیدروژن و یک اتم اکسیژن تشکیل می‌شود. اتم‌ها خود را آن چنان مرتب نمی‌کند که مولکولی با گشتاور دو قطبی صفر بوجود بیاورند یعنی اتم‌های هیدروژن، دقیقاً در طرف‌های متقابل قطری اتم‌های اکسیژن قرار نمی‌گیرند. گشتاورهای دو قطبی ملکول‌های قطبی از مرتبه 30-10 کولن در متر هستند. هنگامی که میدان خارجی وجود ندارد تک تک دو قطبی‌های یک دی الکتریک قطبی، به صورت اتفاقی پراکنده‌اند و گشتاور دو قطبی خالص از دیدگاه ماکروسکوپی بوجود نمی‌آورند. میدان الکتریکی اعمال شده، بر تک تک دو قطبی‌ها گشتاوری وارد نموده، می‌خواهد آنها را مشابه حالت بالا همراستا با میدان نماید. بارهای القا شده در دی الکتریک میدان الکتریکی به وجود می‌آورند که جهت آن به سمت چپ می‌باشد. این میدان اثر میدان حاصل از بارهای روی صفحات خازن را کاهش می‌دهد. پس با حضور دی الکتریک در بین صفحات خازن، میدان داخل خازن کاهش یافته و بنا به رابطه دی الکتریک اختلاف پتانسیل V دو سر خازن نیز کاهش می‌یابد. این در حالی است که بار خازن تغییر نکرده است. بنابراین از یک دیدگاه می‌توان گفت که خازن با اختلاف پتانسیل کمتری توانسته همان مقدار بار را ذخیره کند پس ظرفیت آن زیاد شده است (در مقایسه با خازنی که بین صفحات آن خلاء باشد ). دی الکتریک های ایده ال دارای بارهای آزاد نیستند. هنگامی که یک جسم دی الکتریک در یک میدان الکتریکی خارجی قرار می گیرد، بار های آزاد القائی که در هادی ها به سوی سطح حرکت کرده و چگالی بار و میدان الکتریکی داخلی را صفر می کردند، وجود ندارند. اما چون دی الکتریک ها شامل بار های مقید هستند نمی توانیم نتیجه بگیریم که تاثیری بر میدان الکتریکی قرار گرفته در آن ندارند.