دانلود مقالات ISI درباره سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی + ترجمه فارسی

سلولهای بنیادی از لحاظ منشا به دو دسته عمده سلولهای جنینی و سلولهای بنیادی بزرگسالان تقسیم می شوند. از مهمترین سلولهای بنیادی بزرگسالان که امروزه توجه اکثر محققین را به خود جلب کرده است می توان به سلولهای بنیادی مزانشیم اشاره کرد. سلولهای بنیادی مزانشیم در ترمیم بافتهایی با منشا مزانشیمی مثل استخوان، غضروف، ماهیچه، تاندون و چربی شرکت می کنند و البته این سلولها به عنوان سلولهای حمایت کننده برای سلولهای هماتوپویتیک در مغز استخوان نیز هستند. در دسترس ترین منبعی که برای استفاده از این سلولها پیشنهاد می شود همان مغز استخوان است اگر چه این سلولها از منابع دیگری مثل خود نوزادان، خون بند ناف و مایع آمینوتیک نیز قابل جداسازی هستند. این سلولها 0. 001 تا 0. 1 درصد از جمعیت سلولهای هسته دار مغز استخوان انسان را تشکیل می دهند، اما جالب این است که توانایی ازدیاد و تکثیر در محیط آزمایشگاهی به صورت سلولهای چسبنده شبه فیبروبلاستی به کف ظروف پلاستیکی را به خوبی نشان می دهند. سلول‌های بنیادی مزانشیمی(MSCs)، تنظیم‌کننده‌های ایمنی(immunomodulatory)، چندتوان و به سرعت تکثیرشونده هستند و این قابلیت‌های منحصربه فرد باعث می‌شوند که آن‌ها بتوانند برای یک دامنه وسیعی از درمان‌ها شامل درمان تعدیلی سیستم ایمنی(immune-modulatory therapy)، بازسازی استخوان و غضروف، بازسازی ماهیچه قلب و درمان سندرم هورلر(یک اختلال اسکلتی و عصبی) استفاده شوند. محققان نشان داده اند که از سلول‌های بنیادی مزانشیمی می‌توان برای درمان نقص استخوان‌سازی (OI) استفاده کرد. در برخی پژوهش ها، سلول‌های مغز استخوان از آنتی ژن لکوسیت انسانی (HLA) خواهری یکسان، به بیماران درای نقص استخوان‌سازی، پیوند زده شده‌اند. نشان داده شده که سلول‌های بنیادی مزانشیمی می‌توانند به استئوبلاست‌های نرمال تمایز یافته و بدین ترتیب منجر به رشد سریع استخوان و کاهش تکرار شکستگی شوند. تاکنون برای این سلولها نشانگر خاصی به دست نیامده است ولی این سلولها فاقد نشانگرهای هماتوپویتیک CD34، CD45، CD14 و همچنین فاقد نشانگرهای اندوتلیال CD34، CD31، VWF (فاکتور ون - ویلبراند) هستند و تعداد وسیعی از مولکولهای چسبنده CD44، CD29، CD90 و شاخصهای سلولهای استرومایی SH-2، Sh-3، SH-4 و گیرنده های سایتوکینی مثل گیرنده انترلوکین 1 (IL1-R) و گیرنده TNF را هم بیان می کنند. سلولهای بنیادی مزانشیمی توانایی تبدیل شدن به سلولهایی از رده های مختلف را در شرایط آزمایشگاه نشان داده اند. جداسازی و تکثیر به نسبت راحت و اتولوگ بودن سلولهای مزانشیم آنها را کاندید مناسب برای سلول درمانی ساخته است. منتها به دلیل میزان پایین این سلولها در مغز استخوان و همچنین نیاز به عوامل تکمیل کننده با منشا حیوانی برای تکثیر این سلولها (سرمهای گاوی) به تعداد زیاد، کار را برای استفاده در مطالعات بالینی مشکل کرده است، اما پژوهشها و راهکارها به سمت و سوی ایجاد شرایط بهینه برای استفاده از این سلولها با حذف سرم از محیط کشت آنها و تکثیر به میزان بالای آنها با استفاده از بیوراکتورها است.