دانلود مقالات ISI درباره مجموعه سازگاری بافتی اصلی + ترجمه فارسی

مجموعه سازگاری بافتی اصلی (به انگلیسی: Major histocompatibility complex) مولکول‌های پروتئینی روی غشای سلول‌های مختلف بدن در مهره داران است. در انسان این مولکول ها را آنتی ژن های گلبول سفید انسانی (HLA) می‌نامند. البته این مولکول ها روی سایرسلول‌های بافت‌های مختلف بدن (مثل پوست، کلیه، قلب، ریه و سایر اعضا) نیز موجود می‌باشند و کارکردهای متعددی دارند. در انسان ژن (MHC) روی کروموزوم شش قرار دارد. تعیین این مولکول ها بویژه در انجام پیوند اعضا نقش دارد. در سطح همه سلول‌های هسته دار بدن برخی از این پروتئین‌ها موجود می‌باشند و روش شناسایی آن هستند که سلول متعلق به خود فرد است. این پروتئینها و بررسی آنها موارد کاربرد متعددی دارد: ۱. هرچقدر مطابقت این پادگنها بیشتر باشد هنگام پیوند اعضا از فردی به فرد دیگر احتمال ایجاد پاسخ ایمنی و وازنش پیوند کمتر باشد. ۲. از طریق مطالعه این پادگنها و تطبیق آن با والدین می‌توان نسب نوزاد و نسبت وی با والدین را بررسی کرد. ۳. با تعیین این پادگنها در نمونه‌های بافتی مانند خون و بزاق و مطابقت آن با پادگن متهم می‌توان به تطبیق یا عدم تطبیق آنها پی برد. تقسیم بندی این پروتئینها در سه گروه زیر دسته بندی می‌شوند: کلاس I مانند TAP که سه زنجیره α و یک مولکول پروتئینی غیر MHC دارند. کلاس II مانند MHC II DR که دو زنجیره α و دو زنجیره β دارند. کلاس III سایتوکاینهایی مانند عامل نکروز تومور آلفا (TNF-α) و لکوترین LTA مجموعه سازگاری بافتی اصلی نوع I بر همه سلول‌های هسته دار موجود است اما نوع II ویژه لنفوسیت‌های B، ماکروفاژها و لنفوسیت‌های T سی دی ۴ می‌باشد؛ لذا سی دی ۸ها فاقد MHC II می‌باشند. سلول هایی که پپتید های متصل به MHC را عرضه می کنند، سلول های عرضه کننده آنتی ژن (Antigen- Presnting Cells) یابه اختصار APC نامیده می شوند. این سلول ها آنتی ژن ها را طی مرحله شناسایی پاسخ های ایمنی به سلول های T بی تجربه عرضه می کنند تا پاسخ های ایمنی شروع شود. همچنین عرضه آنتی ژن به سلول های T تمایز یافته نیز بر عهده این سلول ها است. بنابر این APC ها، هم القاء کننده و هم هدف سلول هایT ‌ هستند. سلول های T فقط زمانی آنتی ژن های پپتیدی بیگانه را شناسایی می کنند و به آنها پاسخ می دهند که در سطح APC ها واقع شده باشند. در حالی که سلول های B و آنتی بادیهای ترشح شده توسط آنها به آنتی ژنهای محلول موجود در مایعات بدن و نیز آنتی ژنهای موجود در سطح سلول ها پاسخ می دهند. دلیل این تفاوت نیز آنست که همانطور که ذکر شد سلول های T فقط آن نوع پپتید هایی را شناسایی می کنند و به آنها پاسخ می دهند که به مولکول های MHC متصل شده باشند و مولکول های MHC نیز پروتئین های غشایی سر تا سری موجود در سطح APC ها هستند. سلول هایT هر فرد ی فقط زمانی آنتی ژنهای پپتیدی بیگانه را شناسایی می کنند که به مولکول های MHC همان فرد متصل باشند.