دانلود مقالات ISI درباره سنکروترون + ترجمه فارسی

سنکروترون که گاهی سینکرو-سیکلوترون نیز نامیده می‌شود، اولین بار توسط لوییس آلوارز ابداع شد، یک شتاب‌‌دهنده دایره‌ای است که از یک یا چند حفره رزونانس مغناطیسی (الکترومغناطیسی) برای شتاب دادن به ذرات استفاده می‌کند، که با کمک میدان‌های الکتریکی و مغناطیسی، تابش الکترومغناطیسی تولید می‌کند ذراتی که با سرعتی نزدیک به سرعت نور در یک محیط الکترومغناطیسی حرکت می‌کنند، در جهت حرکتشان، نوری منتشر می‌کنند. حفره‌ها اطراف یک رینگ در فواصل معینی قرار دارند. ذرات عبوری از حفره شتاب پیدا کرده و هر ذره ورودی می‌تواند به دفعات اطراف رینگ دوران کند و هر بار شتاب آن و به تبع، انرژی آن افزایش یابد. به ازاء افزایش انرژی، شتاب سیر آن نیز افزایش می‌یابد. بنابراین هنگامی که انرژی ذره افزایش می‌یابد شدت میدان مغناطیسی مورد استفاده باید به گونه‌ای تغییر یابد که ذره در همان رینگ باقی بماند. تغییر میدان مغناطیسی دقیقاً با تغییر انرژی ذره همزمان است. به همین دلیل آن را سینکروترون می ‌نامند. گستره انرژی ذره و شتاب آن در یک رینگ با گستره میدان مغناطیسی با دقت بالایی تعیین می‌شود. برای رسیدن به انرژی‌های بالاتر می‌توان از سینکروترون های متوالی با اندازه‌های مختلف استفاده کرد که به طور افزایشی همدیگر را تقویت می‌کنند. ذره بایستی قبل از ورود به اولین رینگ با یک شتاب‌دنده کوچک یا وسیله‌ای دیگر شتاب پیدا کند. ‏ با توجه به اصول الکترومغناطیس، ذره شتاب‌دار و باردار از خود نشر انرژی به شکل‌ تابش‌های الکترومغناطیسی دارد. بنابراین در سینکروترون ذرات باردار شتاب‌دار قسمتی از انرژی خود را به صورت نشر الکترومغناطیسی منتشر می‌سازند. طول موج و شدت این انرژی به انرژی ذره و نوع آن بستگی دارد. بنابراین اگر این نشر انرژی زیاد باشد، از نظر کسب انرژی بیشتر توسط ذره با مشکل مواجه خواهیم شد. برای جلوگیری از این حالت، حفره‌ها را به گونه‌ای طراحی می‌کنند که به محض افزایش شتاب از یک حد خاص انرژی ذره کاهش می‌یابد. وقتی سرعت ذره به سرعت نور می‌رسد، این اثر به طور صعودی افزایش می‌یابد. میزان از دست دادن انرژی ذره با فاکتوری به نام گاما مشخص می‌شود. فاکتور گاما نسبت انرژی ذره به انرژی در حال سکون آن است و از دست دادن انرژی رای الکترون‌ها با ۳‏گاما‏ متناسب است. تاریخچه و ره آورد کشف تابش سنکروترون 1- تابش سنکروترون طبیعی از سحابی خرچنگ 2-24 آوریل 1947 اولین مشاهده آزمایشگاهی گزارش شده است. (در سال 1950 و در مسکو برای الکترونهای با انرژی 250-MeV تکرار شد. ) 3- سال1960اولین بهره برداری آزمایشگاهی ره آورد این کشف تولید نوری با کیفیت منحصربفرد است که به دانشمندان و مهندسین اجازه پژوهشهای بی سابقه ای را می دهد. در واقع سنکروترون مانند یک میکروسکوپ غول پیکر است که منبع نور تابان آن به دانشمندان اجازه می دهد مواد را با ابعاد اتمی مشاهده کنند.