A downstream drift into chaos: Asymmetric dispersal in a classic density dependent population model

در اقیانوس، با یک مرحله پلانکتونی تبادل نظر می شود، به طور معمول در برخی از راه دور در پایین نسل از نسل والدین پراکنده می شود و عدم تقارن را به پراکندگی می دهد. همچنین نشان داده شده است که گونه های اقامتی اقیانوس دینامیک جمعیت هرج و مرج را نشان می دهد. بنابراین، ما باید بهتر از پویایی جمعیت هرج و مرج تحت تاثیر پراکندگی نامتقارن درک کنیم. در اینجا، ما یک جمعیت وابسته به تراکم را در یک جرم بررسی می کنیم، جایی که جریانی هر دو جزء متوسط ​​و تصادفی دارد. در حوزه محدود ما، فعلی فرزندان را در جهت پایین دست می گیرد. این سیستم انواع مختلفی از پویایی را از حالت هرج و مرج به حالت پایدار نشان می دهد، بسته به میانگین فاصله فرزندان پایین دست، گسترش انتشار فرزندان و اندازه دامنه. ما می بینیم که پراکندگی نامتقارن می تواند به عنوان مکانیسم تثبیت کننده یا بی ثبات کننده عمل کند، بسته به اندازه متوسط ​​فاصله پراکندگی نسبت به پارامترهای دیگر سیستم. به عنوان قدرت افزایش فعلی، سیستم می تواند آبشارهای تقسیم دوره نیمه را تجربه کند. بنابراین، ما نشان می دهیم که پایداری جمعیت های آبخیز هرج و مرج به طور مستقیم به قدرت جریان اقیانوس در محیط خود وابسته است و مدل ما پیش بینی کننده شیوع هرج و مرج با کاهش فاصله پراکندگی است. تغییرات اقلیمی احتمالا باعث تغییر الگوهای پراکندگی بسیاری از گونه ها می شود و بنابراین نتایج ما دارای پیامدهای حفاظت و مدیریت گونه های ذکر شده است. ما در مورد پیامدهای مدیریت، به ویژه گونه های مورد بهره برداری، بحث می کنیم.