Impact of compensation on the boron and oxygen-related degradation of upgraded metallurgical-grade silicon solar cells

این مقاله به بررسی اثر جبران دوپینگ در تخریب طول عمر حامل و عملکرد سلول های خورشیدی با توجه به نقص بور-اکسیژن می پردازد. تراکم نقص بور-اکسیژن که توسط اندازه گیری های طول عمر قبل و بعد از تخریب مورد ارزیابی قرار گرفته است، به طور سیستماتیک متناسب با کل غلظت بور است و نشان می دهد که جبران نمی تواند باعث تخریب ناشی از نور شود. این نتیجه توسط مقایسه سلول های خورشیدی سیلیکونی درجه متالوژیکی با بورون، اکسیژن و کربن مشابه با مقادیر مختلف جبران مختلف و در نتیجه کاهش تخریب زمانی که جبران شدت بیشتر است، تایید می شود.