Antipsychotics-induced metabolic alterations: Focus on adipose tissue and molecular mechanisms

استفاده از داروهای ضدویروسی برای درمان اختلالات خلقی و روان در طی دهه گذشته به طور چشمگیری افزایش یافته است. علیرغم مصرف آن با اثرات مفید عصب شناسی در بیماران مبتلا به آنتی بیوتیکهای غیر آتیپیک (که اغلب داروهای تجویز شده ضد سایکوتیک است)، با برخی از اثرات جانبی ثانویه متابولیکی مانند افزایش وزن، دیس لیپیدمی و عدم تحمل گلوکز همراه است. مکانیزم های مولکولی زیرمجموعه این اثرات نامطلوب به طور کامل درک نشده است، اما توصیه شده است که شامل تنظیم اختلال هوموستازی بافت چربی باشد. به این ترتیب، هدف از این مقاله بررسی و بحث در مورد نقش بافت چربی در توسعه اثرات ثانویه متابولیکی ناشی از آنتی بیوتیک های آتیپیک است. داده های مورد تجزیه و تحلیل در این مقاله نشان می دهد که آنتی استیک های غیر آتیپیک ممکن است لیپوژنز، تمایز / هیپرپلازی، ترشح واسطه ی پرولعمل التهابی و مقاومت به انسولین را افزایش دهند و لیپولیز بافت چربی را کاهش دهند (به ویژه بافت چربی محرک). در نتیجه، بیماران دریافت کننده داروهای ضد روان درمانی می توانند در معرض خطر چاقی، دیابت نوع 2 و بیماری قلبی عروقی باشند. دانش بهتر در مورد تاثیر این داروها بر روی هوموستازی بافت چربی ممکن است راهکارهایی برای توسعه داروهای جدید ضد سایکوتیک با اثرات متابولیسم کمتر و ایجاد درمان های جانبی (مثلا درمان های رفتاری و تغذیه ای) به بیماران روانپزشکی که داروهای ضد سایکوتیک دریافت می کنند، بیفزایند.