Forty years of gender research and environmental policy: Where do we stand?

سیاست ها به جریان اصلی جنبش تبدیل شده اند و تلاش می کنند تا زنان و دیگر گروه های اجتماعی حاشیه ای را در مدیریت زیست محیطی و بازارها دخیل کنند. تغییر مخلوط شده است جریان اصلی می تواند یک تمرین تکنوکراتیک باشد. این فرضیه که منافع رقابتی می تواند با افزودن زنان به سازمان ها برای حکمرانی زیست محیطی، بدون توجه به روابط اجتماعی مذاکره شود، مشکل ساز است. انواع استریو در مورد زنان و مردان، گاهی اوقات با تحقیقات جنسیتی مطابقت دارند در سیاست و برنامه ها. مشارکت در بازارها گزینه های جدیدی را ارائه می دهد، اما می تواند آژانس زنان را محدود کند. تناقض ها بوجود می آیند - چون جنس بخشی از ماشین آلات رسمی می شود، زمانی که زنان به عنوان جمعی در نظر گرفته می شوند، اما به عنوان افراد در برنامه ها و زمانی که تمرکز بر مدیریت جنسیت با توجه کمتری به جنسیت حکومت نئولیبرالی مطرح می شود. با این حال، حمایت از برنامه های جنسیتی نیز منجر به فرصت های غیرمتعارف برای توانمندسازی شده است. واضح است که معنی جنسیت دور از تصور نیست و تلاش های شدیدی برای تعریف جنس در هر زمینه وجود دارد. من در مورد علاقه جدید به جنس بحث می کنم و این تعامل با قدرت ممکن است برای تحقیق، سیاست و عمل جنسی، و جایی که ممکن است از اینجا بیرون برویم.