The sensitivity of different methodologies for characterizing drivers' gaze concentration under increased cognitive demand

رفتار اسکن بصری ناظر در طول دوره های افزایش تقاضای شناختی تمایل دارد. بنابراین، اندازه گیری غلظت گاز، تبدیل به یک روش محبوب برای اندازه گیری تقاضای شناختی شده است، اما اجماع بر بهترین روش برای محاسبه تمرکز گاز هنوز در حال تکامل است. این تجزیه و تحلیل اندازه گیری غلظت گاز در هنگام رانندگی یک وسیله نقلیه جاده ای با و بدون دو نوع تقاضای شناختی ثانویه (حافظه شنوایی و حافظه کاری فضایی) را در نظر می گیرد. ما مزایا و معایب روش های مختلفی برای اندازه گیری غلظت گاز، و همچنین مقایسه آماری مستقیم حساسیت های آنها را مقایسه می کنیم. ما متوجه می شویم که روش های متعددی اندازه های مشابهی تولید می کنند و این در انواع کارها سازگار است. پراکندگی چشم افقی، که از انحراف استاندارد موقعیت چشم افقی اندازه گرفته شده، بزرگترین اندازه اثر را به دست آورد، که نشان می دهد که آن بیشتر حساس به تغییرات غلظت چشم در تقاضای شناختی است و همچنین یکی از معیارهای ساده برای محاسبه است. نتایج ما نشان می دهد که مجموعه داده های ردیابی پیچیده ای از موقعیت های کاربردی و محیط زیست معتبر مانند رانندگی در جاده ها می تواند به طور موثر با حساسیت حداکثر و حداقل تحلیلی بار برای تولید یک اندازه گیری قوی از تخصیص توجه راننده.