Monoclonal antibodies to murine thrombospondin-1 and thrombospondin-2 reveal differential expression patterns in cancer and low antigen expression in normal tissues

علاقه فراوانی به کشف و مشخص کردن آنتی ژن های مرتبط با تومور وجود دارد که ممکن است استراتژی های تجویز داروهای مبتنی بر آنتی بادی را تسهیل کند. ترومبوسپوندون 1 و ترومبوسپوندون 2 یک پروتئین ترشح هومولوگ هستند که قبلا گزارش شده است که در طی بازسازی معمولی برای بهبود زخم و پیشرفت تومور بیش از حد بیان می شود و احتمالا نقش مثبتی در تکثیر، مهاجرت و آپوپتوز دارد. به گفته ی ما مشخصه ی ایمونو هیستوشیمیایی کامل ترومبوسپوندین ها در بافت های طبیعی جوندگان تاکنون گزارش نشده است. با استفاده از فن آوری آنتی بادی فاژ، ما تولید و مشخصه آنتی بادی های منوکلونال اختصاصی به ترومبوسپوندن 1 و ترومبوسپوندین 2، دو آنتی ژن هایی که 62٪ هویت آمینواسیدها را به اشتراک می گذارند، تولید می کنند. تجزیه و تحلیل ایمونوفلورسانس نشان داد که هر دو آنتی ژن ها عموما قابل تشخیص در بافت های طبیعی موش هستند، به جز رنگ آمیزی ضعیف بافت های قلب توسط آنتی بادی های اختصاصی ترومبوسپوندین-1. تجزیه و تحلیل همچنین نشان داد که ترومبوسپوندون-1 به شدت در تومورهای 5/7 انسانی کشته شده در موش های برهنه بیان شده است، در حالی که فقط در 3/8 تومورهای چشمی منتقل شده در موش های ایمنی بدن کمتری یافت می شود. در مقابل، یک آنتی بادی بالقوه ای نسبت به ترومبوسپوندون-2 میزان بسیار پایین بیان این آنتی ژن را در نمونه های سرطانی نشان می دهد. تجزیه و تحلیل ما ابهامات مربوط به گزارش متضاد را در مورد بیان ترومبوزبندی در سلامتی و بیماری حل می کند. بر اساس یافته های ما، ترومبوسپوندن-1 (و نه تروموسپوندون-2) ممکن است به عنوان یک هدف برای استراتژی های داروئی بر اساس آنتی بادی مورد توجه قرار گیرد، با توجه به بیان کم آن در بافت های طبیعی و تنظیم آن در سرطان.