Modelling the effects of stress on gap-acceptance decisions combining data from driving simulator and physiological sensors

رفتار رانندگی یک فرآیند پیچیده پیچیده ای است که از عوامل مختلفی از توپوگرافی شبکه، شرایط ترافیک و ویژگی های خودرو به ویژگی های راننده مانند سن، تجربه، پرخاشگری و حالت احساسی برخوردار است. در میان این موارد، تأثیرات وضعیت عاطفی و استرس در زمینه تجزیه و تحلیل سقوط و تحقیقات ایمنی مورد توجه قرار گرفته است که در آن رفتار رانندگی تحت تأثیر وضعیت روانی / استرس راننده، بار کاری شناختی و حواس پرتی قرار گرفته است. با این حال، این مطالعات عمدتا بر اساس نظرسنجی های پرسشنامه و خود گزارش هایی است که می توانند مستقیما به خطای پاسخ و خطای گزارش و اندازه گیری وابسته باشند. تجزیه و تحلیل نیز اغلب توصیفی در طبیعت است. در یک جریان موازی تحقیق، پیشرفت در فن آوری های حسگر باعث شده است که استرس های رانندگان را از طریق پاسخ های فیزیولوژیکی انسانی رعایت کنید، برای مثال ضربان قلب، فعالیت الکترومغناطیسی و غیره. با این حال، این مطالعات عمدتا بر تشخیص استرس به جای تعیین و یا مدل سازی اثرات آن بر تصمیم گیری های رانندگی تمرکز می کنند. مقاله حاضر این دو رویکرد را در چارچوب یکپارچه تلفیق می کند و رفتار شکاف پذیری رانندگان در هنگام عبور از تقاطع را با استفاده از داده های جمع آوری شده با استفاده از یک شبیه ساز رانندگی بررسی می کند. شرکت کنندگان عمدا تحت فشار استرس ناشی از فشار زمان قرار می گیرند و سطح استرس آنها با استفاده از دو شاخص فیزیولوژیکی، فعالیت الکترودرمی (هدایت پوست) و ضربان قلب اندازه گیری می شود. علاوه بر تجزیه و تحلیل های آماری، مدل های انتخابی گسسته برای پیوند انتخاب رضایت راننده با رکود جمعیت، شرایط ترافیک و سطوح استرس طراحی شده است. نتایج مدل ها نشان می دهد که افزایش سطوح استرس باعث افزایش احتمال پذیرش شکاف می شود. بهبود در مدل مناسب و ایمنی مفاهیم مشتق شده از برآورد مدل نیز مورد بحث قرار گرفته است. بینش ها از نتایج می تواند برای طراحی استراتژی های مناسب مداخله ای برای بهبود ایمنی استفاده شود.