Fuel Reduction, Seeding, and Vegetation in a Juniper Woodland

در اواخر دهه 1800 میلادی جنگلهای غربی در تراکم و توزیع در منطقه اقیانوس آرام شمال غربی افزایش یافته است. اهداف مدیریتی برای بسیاری از جنگل های فرات فرنگی در حال حاضر بر کاهش تراکم درختان و ترویج تنوع زیستی تمرکز می کنند و باعث استفاده از روش های کاهش سوخت می شوند. کاهش سوخت اغلب شامل برش مکانیکی و اختلالاتی نظیر سوزاندن انبساط انبساط و شکلگیری دنباله اسکید است. در حالی که این فعالیت ها ممکن است تراکم درختان را کاهش دهد، مشخص نیست که چه میزان آنها تنوع زیستی بومی و ترکیب جامعه را، به ویژه در جنگل های تحت تاثیر گذار از گیاهان عجیب و غریب سالیانه، بازگردانند. ما اثرات برش خاردار را در دو آزمایش از نوع اختلال (سیلس اسلش و مسیرهای اسکید) و سه تلقیح بومی (ارقام، محلی و بدون دانه) در گیاهان در اورگان مرکزی ارزیابی کردیم. قبل از برش، پوشش گیاهی بومی چند ساله و غنی بودن به طور مثبت در ارتباط بود و پوشش علفی عجیب و غریب با ناحیه پایه ی یخبندان منفی بود. پس از برش و 2 سال پس از کاشت، ترکیب گونه برای هر دو نوع اختلال تغییر یافت. بعضی از مناطق بذر دارای غنای گونه ای بالاتری بودند، غنای گونه ای بالاتری از گونه های بومی، پوشش بالاتری از گونه های بذر و پوشش کلی بالاتر نسبت به مناطق که نشاسته نبودند. اما اثربخشی بذر در کاهش گونه های عجیب و غریب براساس گروه عملکردی عجیب و غریب، فشار قبل از درمان، و نوع اختلال آزمایش متغیر بود. هیچ مخلوط بذر پوشش علفی عجیب و غریب را کاهش داده است. شواهد محدودی وجود دارد که ترکیب ترکیبات ارگانیک بومی ترجیح داده شد. در کوتاه مدت، فعالیت های کاهش سوخت ممکن است تبدیل بیشتر این جنگل به یک علفزار عجیب و غریب را تسهیل کند، اما ارزیابی دراز مدت لازم است. در حوضچه های جنگلی که توسط گونه های عجیب و غریب مورد حمله قرار گرفته اند، فعالیت های کاهش سوخت ممکن است تهاجم بیشتری را تسهیل کند و برای جلوگیری از تهاجم و ترویج پوشش گیاهی بومی مورد نیاز است.