The mediating roles of strain facets and coping strategies in translating techno-stressors into adverse job outcomes

هدف از این مطالعه توضیح این است که چگونه تنشزای تکنواز، مانند تکنو تهاجم و تکنو بیش از حد، از طریق تنشهای فشار و انتخاب راهبرد مقابله به نتایج منفی کار در محیط کار، از جمله خستگی کار، ترجمه می شود. درک این مکانیزم های میانجیگری مهم است زیرا اجازه می دهد تا از مداخلات به منظور هدف گیری چنین عوامل انتقال و احتمالا کاهش نتایج منفی ناشی از تکنو-استرسورهای اجتناب ناپذیر در محل کار استفاده کنند. برای این منظور، ما یک پویایی استرس و مدل مقابله ای را بر اساس کار لازاروس ایجاد می کنیم و آن را با تکنیک های مدل سازی معادلات ساختاری که برای بررسی داده ها از نمونه ای از 242 کارمند یک سازمان بزرگ در ایالات متحده مورد آزمایش قرار می گیرند، آزمایش می کنیم. یافته ها به حمایت از کاربرد پویش تنش و تئوری مقابله در مورد تکنو استرس کمک می کند. یافته ها به طور مشخص نشان می دهند که تهاجم تکنولوژیکی و راندمان بیش از حد فنی، به ترتیب، جنبه های تنش درگیری و ترس و وحشت خانواده های خانوادگی هستند و افرادی که با مخلوطی از استراتژی های مقابله ای سازگار و ناسازگار پاسخ می دهند، اما عمدتا با موارد ناسازگار هستند. یافته های بیشتر نشان می دهد که استراتژی های مقابله ای سازگارانه، خستگی کار را کاهش می دهند، و آنهایی که ناسازگار هستند، آن را افزایش می دهند. از این رو، انتخاب یکی از استراتژی های مقابله ای، یک هدف ممکن است قابل تغییر است که تاثیر و احتمالا کنترل ترجمه استرس های تکنولوژیک را به پیامدهای کار بدی را کنترل می کند.