Exploring a sociocultural approach to understanding academic self-concept in twice-exceptional students

این مقاله یک رویکرد اجتماعی-فرهنگی برای درک عمیق تر از خودپژوهی دانشگاهی توسط دانش آموزان دوقطبی استثنایی را بررسی می کند. خودآزمایی آکادمیک یک ساختار چند بعدی و روانشناختی است که در تشخیص هویت حیاتی است. دانش آموزان دوگانه استثنایی دانش آموزانی هستند که دارای معلولیت همگانی هستند که بر یادگیری تاثیر می گذارد. چارچوب نظری بر مبنای تعاملات در یک منطقه نظری توسعه پروگزیمال با استفاده از روش مطالعات موردی ارائه شده است. داده ها با توجه به سازه های مشارکت در عمل، مشارکت مشروطی و مشارکت در محیط، و یادگیری واقع شده است. این بحث نشان می دهد که چگونه شیوه های اجتماعی و مفاهیم، ​​ساختار خودپنداری دانشگاهی را آشکار می سازد و چگونه این در تعاملات اجتماعی فرد تعبیه می شود. یافته ها نشان می دهد که خودپنداری دانشگاهی تحت تأثیر نیروهای اجتماعی فرهنگی در محیط قرار دارد که در ابتدا بر ساختار خودپرداختی دانشگاه تاثیر می گذارد.