Disaster risk problem framing: Insights from societal perceptions in Zimbabwe

همانطور که فاجعه ها با عواقب ویرانگر روبه رو می شوند، شناخت پویایی فریم های مربوط به خطرات خطرات فاجعه بسیار مهم است زیرا راه حل هایی که در آن یک مشکل حل می شود، جستجو برای راه حل های آن مشکل است. این مقاله به دنبال انتقاد از درک جامعه از مشکلات ریسک فاجعه در زیمبابوه است تا آنها را معنی دهد و آنها را مدیریت کند. این مطالعه بر اساس داده های ثانویه و اولیه که از طرف متخصصان ریسک فاجعه و متقاضیان محلی از تعدادی از مناطق زیمبابوه جمع آوری شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که سیستم مدیریت ریسک فاجعه زیمبابوه بر اساس قاب خطر است و فریم های رقیب مانند آسیب پذیری و فریم های تئیستی خاموش هستند. فریم های خاموش (آسیب پذیری و تئیستی) در درک ساخت ساخت اجتماعی از خطرات فاجعه حیاتی هستند. در این مقاله استدلال می شود که مساله ریسک فاجعه در ابتدا در سازمان های دولتی یافت نمی شود؛ در عوض، در جوامعی که در آن خطر ایجاد و تجربه شده است، در جوامع یافت می شود. مقاله به این نتیجه می رسد که مشکلات ریسک فاجعه نباید به عنوان یکپارچه و متمرکز بر دولت، بلکه به عنوان یکپارچه و متمرکز در نظر گرفته شوند. به همین ترتیب، تمرینکنندگان باید برای یک مدل شبکه ای از مشارکت در نظر بگیرند که در آن ذینفعان مختلف در جامعه با یکدیگر همکاری می کنند تا شبکه هایی را ایجاد کنند که می توانند مشکلات مربوط به خطرات فاجعه را مورد بحث قرار دهند و برنامه های عملیاتی را تشکیل دهند.