Effect of assortative mating on genetic gain and inbreeding in aquaculture selective breeding programs

در اینجا کارایی روش های مختلف انتخاب از نظر افزایش و همبستگی ژنتیکی مورد مطالعه قرار گرفتیم و اثر طرح همجوشی برای بهینه سازی برنامه های پرورش در حوزه آبزیان، زمانی که اثرات مخزن وجود دارد، مورد بررسی قرار گرفت. ما نشان داده ایم که جفت گیری عضوی به طور قابل توجهی می تواند پاسخ به انتخاب را افزایش دهد، به ویژه هنگامی که روش های انتخاب خانواده اعمال می شود و اثرات مخزن وجود دارد. به اعتقاد ما، تأثیر طرح همجوشی در زمینه آبزی پروری هرگز قبلا مورد توجه قرار نگرفته است. نتایج ما نشان می دهد که در برنامه های انتخاب در آبزی پروری، جفت گیری در صورت وجود واریانس محیطی مشترک ممکن است در نظر گرفته شود. نتیجه گیری ما به تولیدکنندگان کمک می کند تا گزینه های جفت گیری بهینه را انتخاب کنند.