کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
5544586 1554793 2017 9 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Status of Therapeutic Gene Transfer to Treat Cardiovascular Disease in Dogs and Cats
ترجمه فارسی عنوان
وضعیت انتقال ژن درمانی برای درمان بیماری‌های قلبی‌عروقی در سگ‌ها و گربه‌ها
کلمات کلیدی
فهرست مطالب مقاله
کلمات کلیدی

نکات کلیدی

بسته‌بندی ژن  

تحویل تراژن 

تراژن‌های منتخب 

پمپ کلسیمی ATPase در شبکۀ سارکوپلاسمی 

فسفولامبان 

گیرندۀ بتا آدرنرژیک 

آدنیل سیکلاز

S100a1

سرکوب‌کنندۀ آپوپتوز با دامنۀ جذب کاسپاز 

تحویل ژن قلبی در دامپزشکی بالینی 

 
ترجمه چکیده
• تحویل ژن درمانی با هدف‌قراردادن ژن غایب یا ناقص (بیماری ارثی) و یا اصلاح مسیر مولکولی مختل (بیماری اکتسابی) برای درمان بیماری‌های ارثی و اکتسابی قلب به کار می‌رود. • مطالعات پیش‌بالینی بر روی مدل‌های حیوانی بزرگ دارای بیماری قلبی نشان می‌دهد که تراژن‌های مختلفی ممکن است برای درمان حیوانات خانگی دارای بیماری قلبی، که به صورت طبیعی رخ داده باشد، موثر باشند. • چندین کارآزمایی بالینی بر روی انسان‌های دارای بیماری قلبی انجام شده یا در حال انجام است که نتایج امیدوارکننده‌ای داشته‌اند. • قرار است کارآزمایی بالینی بر روی سگ‌های نژاد دوبرمن دارای کاردیومیوپاتی دیلاته و نارسایی احتقانی قلب در سال 2017 آغاز شود. فرایند تحویل ژن درمانی شامل واردکردن مادۀ ژنتیکی نوترکیب به بدن بیمار برای تغییر میزان فرآوردۀ ژن به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم می‌شود. اگرچه در حال حاضر، تمرکز بیش‌تر کارآزمایی‌های بالینی ژن‌درمانی بر روی سرطان و بیماری‌های ارثی است، اما چندین پژوهش نیز کارآمدی ژن‌درمانی برای درمان انواع مختلفی از بیماری‌های قلبی را ارزیابی کرده‌اند. ژن‌درمانی روش بسیار امیدوارکننده‌ای است؛ چرا که درک ما از تغییرات مولکولی که در بیماری‌های قلبی و نارسایی قلبی رخ می‌دهد، افزایش یافته است. یکی از اهداف انتقال ژن این است که زمانی که ژن اندوژنی غیرفعال است، ژنی عملکردی با هدف جبران بیان شود. از سوی دیگر، مشخصۀ بیماری‌های پیچیده‌ای مثل نارسایی پیشرفتۀ قلبی ، اختلالات متعدد مولکولی در سطح سلولی است که می‌توان بسیاری از آن‌ها را هدف رویکردهای تحویل ژن قرار داد. بنابراین، تحویل ژن ممکن است برای درمان بیماری‌های قلبی ارثی و اکتسابی موثر باشد. اهداف درمانی بالقوۀ متغیری نیز برای تحویل ژن وجود دارد. برای مثال، اثر درمانی مطلوب ممکن است به‌صورت موضعی (یعنی درون میوکارد) یا سیستمیک (در گردش خون) رخ دهد. سلول هدف اصلی برای بیماری قلبی‌عروقی در سگ‌ها و گربه‌ها کاردیومیوسیت است؛ با این حال، می‌توان از انواع سلول‌های دورتر از قلب (برای مثال کبد) برای تولید پروتئین و ترشحشان به‌صورت سیستمیک استفاده کرد. به‌دلیل پیشرفت‌هایی که در زمینۀ کاردیولوژی مولکولی صورت گرفته است، مسیرهای مولکولی و سلولی دخیل در پیشرفت بیماری قلبی‌عروقی مشخص شده‌اند و هدف‌های بالقوۀ بسیاری در مدل‌های حیوانی و کارآزمایی‌های بالینی انسانی در دست پژوهش هستند. تمرکز اصلی این مقاله بر روی نتایج پژوهش‌هایی است که روی مدل‌های حیوانی بزرگ و کارآزمایی‌های بالینی انسانی انجام شده‌اند.
موضوعات مرتبط
علوم پزشکی و سلامت علوم و ابزار دامپزشکی علوم دامپزشکی
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Veterinary Clinics of North America: Small Animal Practice - Volume 47, Issue 5, September 2017, Pages 1113-1121
نویسندگان
,