دانلود مقالات ISI درباره کاردیومیوپاتی + ترجمه فارسی

کاردیومیوپاتی(به انگلیسی: Cardiomyopathy)کاردیو به معنی قلب، میو به معنی ماهیچهو پاتی به معنی بیماری است. کاردیومیوپاتی ها یکی از بیماریهای عضله قلب هستند که در آن بعلت درگیری و بیماری عضله قلبی، قلب نمیتواند جریان خون کافی را برای بدن فراهم سازد و بیمار دچارعلائم نارسایی قلبی می‌شود(در واقع نوعی نارسایی قلبی است). کاردیومیوپاتی ناشی از التهاب عضله قلب است که در نتیجه عضله قلبی ناتوان شده و نمی تواند خون را به بطور مؤثری پمپاژ کند. علت کاردیومیوپاتی ها: علل شناخته شده کاردیو میوپاتی بسیار هستند ولی گاهی علتی برای آن پیدا نمی شود. کاردیومیوپاتی بدون علت مشخص (بیماری اولیه عضله قلبی یا همان میوکارد ) را نوع ایدیوپاتیک می نامند. اما کاردیومیوپاتی‌های ثانویه به بیماری های دیگر علل متنوعی دارند که شایعترین علت آن بیماریهای تنگی عروق کرونر قلب (آترواسکلروز یا سکته قلبی) است. پرفشاری مزمن خون (هیپرتانسیون)، بیماری‌های دریچه ای قلب (مثل تنگی یا نارسایی شدید و مزمن آئورت و میترال)،آریتمی ها (بویژه نوع تاکی کاردی یعنی بالا بودن ضربان قلب)،برخی بیماریها مثل پرکاری مزمن تیروئید و دیابت،حاملگی (کاردیومیوپاتی پره پارتوم و پوست پارتوم)، برخی بیماریهای عفونی (مثل عفونت‌های ویروسی)، ببیماری های ارتشاحی قلب (مثل: آمیلوئیدوز، هموکروماتوز= تجمع آمیلوئید یا آهن اضافی در ماهیچه قلب)، درگیری مزمن پریکارد (پریکاردیت مزمن فشارنده)، برخی دارو ها و سموم (مثل: داروهای شیمی درمانی، سوء مصرف الکل و کوکائین یا داروهای ضد افسردگی و …)، کمبود برخی ویتامینها (مثل ویتامین B و سلینیوم، کلسیم و منیزیم) و … علل کاردیومیوپاتی‌های ثانویه هستند. این اختلال در مردان شایع‌تر است صرف‌نظر از علت بیماری٬ هرنوع مشکل قلبی را می‌توان کاردیوپاتی نامید و گاه حتی کاردیومیوپاتی نیز عنوان می‌گردد که البته این نام باید در انواع بیماری قلب که منجر به نارسایی حاد در قلب می‌شود بکار برده شود. کاردیومیوپاتی‌های ثانویه و کاردیومیوپاتی برون زا یا اکسترینسیک قلب٬ که درآن پاتولوژی اصلی در خارج از خود قلب است. بیشتر کاردیومیوپاتی‌ها از این نوع هستند و شایع‌ترین علت آن ایسکمی در قلب است که می‌تواند در ناکافی بودن اکسیژن مورد نیاز ماهیچه قلب تعریف شود. سازمان بهداشت جهانی این نوع کاردیومیوپاتی بیرونی را کاردیومیوپاتی ویژه می‌نامد. کاردیومیوپاتی ایدیوپاتیک (بیماری اولیه) به عنوان ضعف عضله قلب یا میوکارد٬ بدون یک علت خارجی و قابل تشخیص تعریف شده است. کاردیومیوپاتی درون‌زاد یا اینترینسیک به بخش‌های کوچکتر تقسیم می‌شود تا هر نوع ویژه در زیرگروه علت مربوطه قرار گیرد. برای مثال اعتیاد به الکل باعث میوکاردیوپاتی گشادشونده هستند و بهمچنین هیپرتانسیون مزمن، تنگی شدید آئورت، نارسایی دریچه قلب، برخی عفونت‌های ویروسی ازجمله هپاتیت سی، مسمومیت دارویی٬ آمیلوئیدوز، هموکروماتوز، بیماری‌های پریکارد، تیروتوکسیکوز و مشکل ژنتیک و برخی جهش‌های ژنتیکی در ژن دزموزوم قلب از دیگر علت‌ها می‌توانند عنوان شوند. به‌عنوان نخستین گام عملی در تشخیص کاردیومیوپاتی ذاتی، می‌بایست با آزمایش‌های تشخیصی و تجهیزی مانند اکو و آنژیوگرافی٬ بیماری‌های عروق کرونری را از میان سایر علت‌ها کنار گذاشت. درمان براساس علت خاص آن است. اجتناب از داروها یا درمان های اشتباه عاقلانه است. بهتر است بیماری زمینه ای درمان شده و حمایت قلبی ارائه شود؛ هرچند درمان های اندکی در دسترس است که فرآیند کاردیومیوپاتی را قطع کند: - تغییر رژیم غذایی به کم نمک - داروهای بلوک کننده بتا آدرنرژیک – موجب کند کردن ضربان قلب شده، زمان بیشتری برای پر شدن بطن فراهم کرده و عملکرد انقباضی را بهبود می بخشند (از قبیل پروپرانولول، نادولول، متوپرولول (در کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک). - مهار کننده های آنزیم مبدل آنژیوتنسین (ACE) – برای کاهش فشار پر شدگی بطن چپ - بلوک کننده های کانال کلسیم – کاهش بار کاری قلب توسط افزایش قدرت انقباضی قلب (از قبیل وراپامیل برای کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک) - دیورتیک ها برای کاهش احتباس مایع (مثل فورزماید، بومتانید، متولازون (برای کاردیومیوپاتی اتساعی)، اسپیرونولاکتون (آلدسترون آنتاگونیست). - داروهای اینوتروپیک که قدرت انقباضی قلب را افزایش می دهند (مثل دوبوتامین، میلرینون، دیگوکسین (در کاردیومیوپاتی اتساعی)). -داروهای ضد انعقاد خوراکی برای کاهش انعقاد خون مثل وارفارین در کاردیومیوپاتی اتساعی و هیپرتروفیک - دفیبریلاتور کاشتنی قلب برای بیماران پرخطر - میکتومی – برش سپتوم و برداشتن مقداری از بافت. سندرم نارسایی قلبی زمانی اتفاق می‌افتد که، به دلیل اختلال عملکرد، قلب قادر به تأمین جریان خون کافی برای برآوردن احتیاجات متابولیک اعضا و بافت‌های بدن نیست، یا اختلال عملکرد قلب منجر به افزایش قابل توجه فشارهای پرشدگی قلبی می‌شود.