دانلود مقالات ISI درباره تاکی کاردی بطنی + ترجمه فارسی

تاکی کاردی بطنی به ضربان قلبی گفته می شود که منبع آن در بطن قلب بوده و منجر به ایجاد ضربان قلب حداقل ۱۲۰ ضربه در دقیقه شود. 1- افراد مبتلا به تاکی کاردی بطنی معمولا با مشکلات تپش قلب و نارسایی قلبی(تنگی نفس، درد در قفسه سینه و غش کردن) مواجه هستند. 2- تشخیص این بیماری از طریق الکتروکاردیوگرافی ممکن است. 3- داروها و روش های مختلفی برای از بین بردن نواحی غیرنرمال بطن استفاده می شود؛ اما استفاده از ایمپلنت دفیبریلاتور (دستگاهی که شوک الکتریکی را به عضله قلب می‌رساند) راه حل نهایی است. تاکی کاردی بطنی می تواند به صورت دنباله دار رخ دهد؛ و یا به صورت چند ضربه همزان رخ داده و قلب دوباره به حالت طبیعی برگردد. به تاکی کاردی بطنی که بیش از ۳۰ ثانیه ادامه داشته باشد، تاکی کاردی پایدار گفته می شود. تاکی کاردی بطنی پایدار معمولا در افراد مبتلا به اختلال ساختاری قلب مانند یک حمله قلبی یا کاردیومیوپاتی (کاردیو به معنی قلب، میو به معنی ماهیچه و پاتی به معنی بیماری است) هستند رخ می دهد. این بیماری در افراد مسن شایع تر است. با این حال، به ندرت، تاکی کاردی بطن در جوانان و افرادی که اختلال ساختاری قلب ندارد نیز رخ می دهد. این افراد جوان ممکن است مبتلا به یک اختلال قلبی به نام سندرم QT طولانی باشند؛ که می تواند از طریق وراثت یا صمرف داروهای مشخصی، ایجاد شده باشد. همچنین می تواند با توجه به دیگر اختلالات ارثی نادر مانند سندرم بروگادا افراد جوان دچار تاکی کاردی بطنی شوند. علائم تاکی کاردی بطنی افراد مبتلا به تاکی کاردی بطنی تقریبا همیشه تپش قلب دارند. آنها ممکن است ضعف، سرگیجه، و یا ناراحتی و درد در قفسه سینه داشته باشند. تاکی کاردی بطنی پایدار می تواند خطرناک باشد؛ چراکه بطن به اندازه کافی نمی تواند پر کنید عمل پمپاژ خون را انجام دهد؛ و فشار خون بیمار افت می کند. همچنین تاکی کاردی بطنی پایدار می تواند منجر به ایست قلبی شود. گاهی اوقات این بیماری علائم کمی دارد، اما ضربان قلب بیمار را به حدود ۲۰۰ ضربه در دقیقه می رساند؛ در این حالت نیز با وجود کمی علائم، خطر زیادی بیمار را تهدید می کند. تشخیص تاکی کاردی بطنی الکتروکاردیوگرافی بهترین روش تشخیص این بیماری است. و به پزشک کمک می کند که تشخیص دهد آیا بیمار نیاز به درمان دارد یا خیر. درمان فوری یا اورژانسی این بیماری زمانی که علائم آن پدیدار می شود و نیز زمانی که حملات آن بیش از ۳۰ ثانیه طول می کشد (حتی اگر علائمی نداشته باشد)؛ نیازمند درمان است. افرادی که با علائم این بیماری درگیر هستند؛ بخصوص در شرایطی که دچار افت فشار خون شدید شده اند؛ نیاز به شوک الکترونیکی فوری برای بازگشت به ریتم طبیعی ضربان قلب دارند. اما افرادی که هیچ نشانه ای ندارند؛ اما دچار حملات تاکی کاردی بطنی به مدت بیش از ۳۰ ثانیه می شوند؛از طریق داروهای وریدی درمان می شوند. کاردیوورژن یکی از این داروهاست که تزریق آن بسیار دردناک است و به همین دلیل همراه با آن به بیمار آرام بخش داده می شود. این دارو در عین موثر بودن خوشبختانه دارای عوارض کمی است. به طور کلی رایج ترین داروهای مورد استفاده برای درمان فوری این بیماری آمیودارون، لیدوکائین و پروکائین آمید، هستند. درمان بلند مدت هدف بلندمدت درمان این بیماری، جلوگیری از مرگ ناگهانی بیمار است؛ و راهکار آن متوقف کردن ریتم غیرطبیعی قلب است. همچنین اگر به همراه تاکی کاردی بطنی یک اختلال قلبی نیز وجود داشته باشد؛ یک راه حل معمول استفاده از ابزاری شبیه به باطری یا همان ضربان ساز مصنوعی قلب است. این ابزار که دفیبریلاتور نامیده می شود؛ دستگاهی کوچک است که می تواند رخ دادن آریتمی قلبی را شناسایی و برای اصلاح ان یک شوک الکتریکی به قلب وارد کند.