دانلود مقالات ISI درباره آریتمی + ترجمه فارسی

آریتمی(Arrhythmia) عبارت است از ریتم غیر طبیعی قلب. این حالت ممکن است تنها به شکل یک مکث موقت بوده و آنقدر کوتاه باشد که تعداد ضربان کلی قلب را تحت تاثیر قرار ندهد یا در عوض ممکن است سبب شود که ضربان قلب بسیار سریع یا بسیار آهسته باشد. برخی آریتمی ها سبب بروز هیچگونه علامتی نمی شوند. سایر آریتمی ها ممکن است سبب بروز علایمی همچون سبکی سر یا سرگیجه شوند. در صورت بروز آریتمی، ضربان قلب خیلی سریع یا خیلی کند می‌شود و یا ریتم نامنظم پیدا می‌کند. ضربان خیلی سریع قلب را تاکی‌کاردی یا ضربان قلب بالا می‌گویند. به ضربان خیلی کند قلب هم، برادیکاری یا ضربان قلب پایین گفته می‌شود. اغلب آریتمی‌ها بی ضرر هستند، اما در برخی موارد ممکن است خطرناک باشد و حتی جان فرد مبتلا را تهدید کند. در صورت بروز تپش قلب نامنظم، قلب نمی‌تواند خون کافی به بدن پمپاژ کند. در نتیجه کمبود جریان خون، ممکن است به مغز، قلب یا سایر اعضاء بدن آسیب وارد شود. چهار نوع اصلی آریتمی وجود دارد: ضربان اضافی، تاکیکاردی فوق بطنی، آریتمی بطنی، و برادی کاردی. به کندی ریتم قلب برادی کاردی و به تندی ریتم قلب تاکی کاردی می‌گویند. برادیکاردی گاه فیزیولوژیک است مانند افراد ورزشکار و گاه پاتولوژیک است مانند برادیکاردی ناشی از سکته قلبی. تاکیکاردی نیز همینگونه است. همچنین ممکن است موج تحریک الکتریکی قلب در نقطه‌ای از مسیر کند یا متوقف شود که به آن بلوک قلبی می‌گویند. گاه ممکن است نقطهٔ دیگری از قلب جای گره سینوسی را به عنوان کانون شروع کننده موج تحریک الکتریکی قلب بگیرد که آن را ضربان اکتوپیک می‌نامند. فیبریلاسیون دهلیزی و فیبریلاسیون بطنی انوع دیگری از آریتمی قلبی هستند که تحریک الکتریکی مسیر مشخصی را در قلب طی نمی‌کند و سلولهای دهلیز یا بطن به صورت نامنظم تحریک می‌شوند. در نوع دیگری از آریتمی قلبی، ضربان دهلیز و بطن از هم منفک شده‌اند و هر کدام با ریتمهای مجزا و از مراکز مجزا تحریک می‌شوند (انفکاک دهلیزی بطنی). در صورتیکه آریتمی کوتاه باشد، معمولا فاقد هرگونه علامتی است. تنها ممکن است به صورت حذف یک ضربان قلب باشد که شما به ندرت متوجه آن می شوید. زمانیکه آریتمی ها شدید بوده یا آنقدر طول بکشند که عملکرد قلب را تحت تاثیر قرار بدهند، ممکن است قلب قادر به پمپ کردن خون کافی به بدن نباشد. این امر منجر به احساس خستگی یا سبکی سر یا بیحالی می شود. همچنین ممکن است منجر به مرگ گردد. داروهای ضد آریتمی داروهای مورد استفاده برای تبدیل آریتمی به ریتم طبیعی سینوسی و یا برای جلوگیری از آریتمی می باشند. داروهای دیگر درمان آریتمی قلبی ممکن است شامل داروهای کنترل کننده سرعت ضربان قلب و داروهای ضد انعقاد یا ضد پلاکتی مانند وارفارین (یک “رقیق کننده خون”) و یا آسپرین است که خطر سکته مغزی و یا تشکیل لخته ها کاهش میدهد.