Spatiotemporal mechanisms of root branching

وظایف اساسی سیستم ریشه علاوه بر لنگر انداختن، میانجیگری میان گیاه و خاک و تأمین گیاه با آب و مواد مغذی است. معماری سیستم ریشه توسط مکانیزم های درونی کنترل می شود که به طور دائم سیگنال های محیطی مانند دسترسی به مواد مغذی و آب را به هم متصل می کنند. برای کارآیی و بهره وری خاک در شرایط کمتر مطلوب بسیار مهم است که انعطاف پذیری رشد سیستم ریشه ای است که عمدتا توسط ظرفیت انشعاب پسامبیرونی تعیین می شود. مدولاسیون آغاز و رشد ریشه های جانبی باعث ریشه های با انعطاف پذیری می شود، امکان انطباق مطلوب با ناهمگونی زیرزمینی را فراهم می آورد و امکان بهره برداری از خاک و استفاده از منابع را فراهم می آورد. در اینجا ما در مورد پیشرفت های اخیر در درک مکانیسم های مولکولی که سیستم ریشه گیاه را شکل می دهند و ادعاهای بیرونی را برای انطباق با محیط تغییر می دهند، بحث می کنیم.