Estimation of an Optimal Chemotherapy Utilisation Rate for Cancer: Setting an Evidence-based Benchmark for Quality Cancer Care

تنوع گسترده ای در نسبت بیماران مبتلا به سرطان به تازگی تشخیص داده شده که شیمی درمانی دریافت می کنند، نشان دهنده نیاز به میزان معیار استفاده از شیمی درمانی است. این مطالعه یک مدل مبتنی بر شواهد است که برآورد نسبت بیماران مبتلا به سرطان جدید که در آن شیمی درمانی حداقل یک بار نشان داده شده است (تعریف شده به عنوان نرخ بهره مطلوب شیمی درمانی). میزان استفاده مطلوب شیمی درمانی می تواند به عنوان معیار برای اندازه گیری و بهبود کیفیت مراقبت عمل کند. مدلهای به کارگیری شیمی درمانی مناسب برای هر سایت سرطان براساس نشانه های شیمی درمانی که از دستورالعمل های مبتنی بر شواهد شناسایی شده اند، ساخته شد. داده ها در رابطه با ویژگی های مربوط به بیمار و تومور که برای آن شیمیدرمانی مشخص شده است، با استفاده از داده های مبتنی بر جمعیت که در صورت امکان امکان پذیر است، به دست آمد. علائم درمان و داده های اپیدمیولوژیک برای محاسبه میزان استفاده بهینه شیمی درمانی ترکیب شدند. برای ارزیابی تأثیر علائم بحث انگیز شیمی درمانی و تغییرات داده های اپیدمیولوژیک در مدل ما، از مونت کارلو استفاده شد. شیمیدرمانی حداقل یک بار در 49.1٪ (95٪ اطمینان 48.8-49.6٪) از همه بیماران سرطانی جدید در استرالیا نشان داده شده است. میزان استفاده از شیمی درمانی مطلوب برای سایتهای فردی تومور در حدود 13٪ در سرطان تیروئید تا 94٪ در میلوم وجود دارد. میزان استفاده بهینه از شیمی درمانی می تواند به عنوان یک معیار برای برنامه ریزی خدمات شیمی درمانی بر اساس جمعیت باشد. از این مدل می توان برای ارزیابی خدمات با مقایسه مقادیر معیار با الگوهای مراقبت از داده ها استفاده کرد. تخمین کلی برای کشورهای دیگر را می توان با جایگزینی توزیع مناسب انواع سرطان ها بدست آورد. همچنین می تواند برای پیش بینی شغل های شیمی درمانی آینده استفاده شود و می تواند به راحتی تغییر کند تا تغییرات آینده در موارد ابتلا به سرطان، مرحله ارائه یا علائم شیمی درمانی را در نظر بگیرد.