Polarity proteins as regulators of cell junction complexes: Implications for breast cancer

اپیتلیوم ارگانیسم های چند سلولی معماری به خوبی تعریف شده است که به عنوان قطبی شناخته می شود که تنظیم مقررات ویژگی های سلولی ضروری را مختص می کند. پروتئین های قطبی به طور پیوسته با پروتئین های پروتئینی مرتبط هستند که اتصالات تنگ، چسبنده و شکاف را ایجاد می کنند. آنها به محل مناسب و جمع آوری این اتصالات سلولی درون سلول ها و در نتیجه به ساختار بافت های عملکردی کمک می کنند. ایجاد اتصالات سلولی و قطبیت هر دو در تنظیم تغییرات اپیتلیال در شرایط طبیعی و سرطانی دخیل هستند. کشف مکانیزم هایی که از طریق آن اتصالات سلولی و قطبی شدن اپیتلیال ایجاد می شود و نحوه تعامل آنها با میکرو محیط زیست سازمان سلول و بافت محل های جدیدی را برای توسعه درمان سرطان باز کرده است. در این بررسی ما روی اپیتلیوم پستان تمرکز می کنیم تا نشان دهد که چگونه قطب و پروتئین اتصال سلولی سلول ها در محیط طبیعی و سرطانی با یکدیگر همگرا می شوند تا مکانیزم های اصلی سلولی مثل مهاجرت را تنظیم کنند. تأثیر این پروتئین ها بر مکانیزم های اپیزیونیک مسئول بازنشانی سلول ها نسبت به آنکوزیسیون، با توجه به شواهد افزایش یافته است که پلیمر بافت مولکول کننده عملکرد کروماتین را مورد بحث قرار می دهد. سرانجام، ما خلاصه ای از درمان های سرطان سینه اخیر که پروتئین های مربوط به اتصالات سلولی را هدف قرار می دهند ارائه می دهیم.