Biomarkers in bladder cancer: Translational and clinical implications

سرطان مثانه همراه با عود و میزان مرگ و میر بالا است. این تومورها نشان دهنده ناهمگونی گسترده ای است که منجر به تظاهرات مورفولوژیکی مختلف و تغییرات مولکولی مختلف مرتبط با فنوتیپ های این بیماری می شود. بیومارکرهایی که به طور چشمگیری میزان بروز بیماری، خطر پیشرفت، احتمال عود و پیش آگهی کلی را ارزیابی می کنند، مراقبت از بیمار را بهبود می بخشد. ادغام مارکرهای مولکولی با راه اندازی پاتولوژیک متعارف سرطانهای مثانه ممکن است تصمیم گیری بالینی را برای انتخاب درمان کمکی و بهبودی بهبود بخشد. در دهه گذشته تعداد زیادی از زیست شناسان سرطانی مثانه شناسایی شده اند، از جمله ژن های سرکوبگر تومور، آنکوزنها، عوامل رشد، گیرنده های عامل رشد، گیرنده های هورمون، تکثیر و نشانگرهای آپوپتوز، مولکول های چسبندگی سلولی، عوامل استروما و آنکوپروتئین ها. شناخت دو مسیر متمایز برای سرطان دهان اورکتیال نشان دهنده پیشرفت عمده در درک و مدیریت این بیماری است. برای افزایش دقت پیش بینی های بالینی پیشنهاد شده است که نشانه هایی برای ترکیب نتایج حاصل از بیومارکرهای متعدد پیشنهاد شده است. دامنه این بررسی خلاصه ای از یافته های بیومارکر مهم است که ممکن است پیامدهای ترجمه ای و بالینی داشته باشد.