Host genetics and parasitic infections

انگل ها همچنان یک بار مرگ و ناتوانی بالایی را بر جمعیت انسان تحمیل می کنند و به همین دلیل احتمالا به عنوان عوامل انتخابی برای سازگاری ژنتیکی عمل می کنند. بررسی اپیدمیولوژیک ژنتیکی بیماری های انگلی به منظور رفع موانع ایمنی و پاتوژنز، با دنبال کردن ارتباطات یا ارتباط بین لوس ها و فنوتیپ های حساسیت است. تا همین اواخر، اغلب مطالعات از یک روش ژنتیک نامزد استفاده می کردند و با کمترین تلاش برای تکرار یافته ها در جمعیت های مختلف، نسبتا کم توان داشتند. با این حال، در 5 سال گذشته، مطالعات ژنوم و / یا چندگانه برای مالاریا، لسیمانیاسی احشایی و بیماری قلبی قاجاری انجام شده است، که برخی از بینش های مهم جدید را ارائه می دهد. علاوه بر این، مطالعات بر روی عفونت های کلمینت بارها نشان داده است که دخالت لوس های معمولی در تنظیم حساسیت به بیماری های مجزا مانند شیستوزومیازیس، آسکاریوز، ترشوریازیس و آنچوکریزیس نشان داده شده است. همانطور که تحقیقات بیشتر انجام شده است، شواهد افزایش می یابد که حداقل برخی از لوسی های حساس شناسایی نه تنها در میان بیماری های انگلی، بلکه همچنین با اختلالات ایمنی مانند آلرژی و بیماری های خود ایمنی به اشتراک گذاشته می شود، که نشان می دهد انگل ها در رانندگی تکامل سیستم ایمنی بدن.