Chemical behavior of different species of phosphorus in coagulation

فسفر یکی از عناصر است که تأثیر قابل توجهی بر روی چنین مسائل زیست محیطی مانند ائوتروپیک یا شکوفه جلبک دارد. ترکیبات فسفر در آب می تواند به اورتوفسفات هیدرولیز شده باشد که تنها شکل فسفر است که جلبک ها می توانند جذب شوند. در این مطالعه، حذف فسفر از نظر فسفات اورات و فسفر کل از فاضلاب با استفاده از یونهای آلوم یا فریریک به عنوان کواگولانت ها مورد بررسی قرار گرفت. مشاهده شد که آلوم دارای کارایی حذف فسفر بیشتر نسبت به یونهای آهن در همان غلظت مولکول است. نسبت اوروفسفات در بین فسفر کل در هنگام انعقاد در هنگام غلظت کلاژن پایین، قابل توجه نیست. با این حال، نسبت آن به تدریج کاهش می یابد به عنوان افزایش غلظت کلاژن. نه تنها اختلاف غلظت الکترولیت در محلول، بلکه ویژگی های ارتوفسفات و پلی فسفات مانند واکنش پذیری و اندازه یونی نیز ممکن است باعث اختلاف در میزان حذف شود. ارتوفسفات که دارای واکنش بیشتر نسبت به سایر گونه های فسفر است، در واکنش های شیمیایی عمدتا در هنگام استفاده از مقادیر زیاد کلاژن ها دخیل است. با این حال، اثر واکنش پذیری با توجه به اندازه یونی بزرگ پلی فسفات و غلظت کم الکترولیتی در غلظت کم انعقاد در طول پروسه انعقاد کاهش یافت.