Remote sensing the vulnerability of vegetation in natural terrestrial ecosystems

تغییرات اقلیمی تغییر ترکیب گونه، ساختار و عملکرد گیاهان در اکوسیستم های طبیعی طبیعی است. این تغییرات همچنین می تواند بر محصولات و خدمات اکوسیستم ضروری که از این اکوسیستم ها حاصل می شود، تأثیر بگذارد. پس از اختلالات، مجموعه داده های سنجش از راه دور برای نظارت بر اختلال مورد استفاده قرار گرفته و شرایط پیشین را به عنوان وسیله ای برای درک آسیب پذیری به تغییر مورد استفاده قرار می دهد. به میزان کم، آنها نیز برای پیش بینی زمانی که اکوسیستم های مورد نظر آسیب پذیر به تخریب و یا از دست دادن استفاده می شود. در این مقاله، مطالعاتی را انجام داده ایم که از تصاویر سنجش از راه دور استفاده می کنند تا آسیب پذیری گیاهان را در حالت های گذشته و آینده بررسی کنند. برای اولین بار، تحقیقات آسیب پذیری در اکوسیستم های طبیعی طبیعی شامل جنگل های معتدل، جنگل های گرمسیری، جنگل های بوم، زمین های نیمه خشک، مناطق ساحلی و دریای آرکتیک را بررسی می کنیم. سپس ما ارزیابی می کنیم که آیا سنجش از راه دور می تواند آسیب پذیری را به اندازه کافی پیش از رویدادهای آینده ارزیابی کند تا بتواند اجرای استراتژی های کاهش روبرو شود یا اینکه آیا تنها می تواند شرایط پیشین را پس از آن توصیف کند. اکثریت پژوهش های موجود آسیب پذیری را پیش بینی کرده اند، اما مطالعات کلیدی پتانسیل قابل توجهی را برای توسعه هشدارهای اولیه آسیب پذیری آینده نشان می دهد. ما نتیجه می گیریم که تحقیقات آینده نیاز به تمرکز بر توسعه تعداد بیشتری از معیارهای سنجیده شده از راه دور برای استفاده در یک حالت آینده نگر در ارزیابی آسیب پذیری پوشش گیاهی زمین تحت تغییر است.