Pattern formation - A missing link in the study of ecosystem response to environmental changes

تغییرات زیست محیطی می تواند به طور مستقیم از طریق واکنش اشکال زندگی فردی، یا به طور غیر مستقیم، از طریق تعاملات متقابل و پویایی جامعه، عملکرد یک اکوسیستم را تحت تاثیر قرار دهد. امکان سنجی واکنش در سطح جامعه انگیزه مطالعات متعددی است که با درک روابط متقابل بین سه عنصر دینامیک اکوسیستم: محیط زیستی، تنوع زیستی و عملکرد اکوسیستم. از آنجاییکه اکوسیستمها به لحاظ ذاتی غیرخطی و فضایی توسعه یافتهاند، تغییرات محیطی میتواند موجب ایجاد ناپایداریهای الگوی تشکیلاتی شود که منجر به سازماندهی فضایی فرمها و منابع زندگی میشود. این، به نوبه خود، می تواند روابط بین این سه عنصر را تحت تاثیر قرار دهد و پاسخ اکوسیستم به تغییرات محیطی را بسیار پیچیده تر می کند. پاسخ های این نوع در اکوسیستم های خشک وجود دارد که نشان می دهد الگوهای مختلف گیاهخواری خود را در طول بارندگی بارندگی نشان می دهد. این مقاله پیشرفتی را در درک الگوهای الگوی گیاهی در اکوسیستم های خشک و نقش آن در پاسخ اکوسیستم به تغییرات محیطی نشان می دهد. پیشرفت توسط مدل سازی بازخورد الگوی شکل گیری در مقیاس های فضایی کوچک و افزایش مقیاس اثرات آنها به مقیاس های بزرگ از طریق مطالعات مدل به دست آمده است. این رویکرد، مبنایی برای تطبیق نظریه شکل گیری الگوی را به مطالعه دینامیک اکوسیستم و رسیدگی به سوالات قابل توجه اکولوژی مانند پویایی بیابان زایی، بازسازی مناره های تخریب شده، تغییرات تنوع زیستی در امتداد شیوه های محیطی و انتقال زراعت و چمنزار، پایه گذاری می کند.