Modeling droughty soils at regional scales in Pacific Northwest Forests, USA

مدیران منابع طبیعی نیاز به تخمین بهتر ذخیره و تامین آب در مناظر جنگل دارند. این برآوردها به برنامه ریزی برای فعالیت های مدیریتی کمک می کند که حفظ و تقویت سلامت و بهره وری جنگل ها و کمک به تهیه مناظر جنگل برای تغییر آب و هوا است. به ویژه، رطوبت خاک کم همراه با نیازهای تبخیری بالا می تواند باعث ایجاد تنش های شدید در جنگل ها، افزایش آسیب پذیری در برابر حملات حشرات و بیماری ها و همچنین افزایش خطر آتش سوزی شود. اگرچه اطلاعات خاک های با وضوح بالا برای بسیاری از مناطق شمال غربی اقیانوس آرام وجود دارد، مجموعه ای از مقیاس های منطقه ای که مناطق جنگلی را شناسایی می کنند که به طور بالقوه آسیب پذیر به خشکسالی مربوط به رطوبت خاک نیستند. در این مطالعه، از مجموعه داده های فضایی موجود در دسترس، نشان داده شده است که آب موجود، عمق خاک و تبخیر و تعرق را در اختیار ما قرار می دهد تا احتمال اینکه خاک ها خشک شدن تابستان طولانی را تجربه کنند، استفاده می شود. برای کالیبراسیون مدل، ما توصیفات مشخصات خاک، داده های آزمایشگاهی و منحنی رطوبت خاک را برای 25 محل در سراسر شمال غربی اقیانوس آرام مورد بررسی قرار دادیم و تعداد روزهای سالانه رطوبت خاک را به سطوح پایین یا پایین تر از نقطه خم شدن دائمی کاهش داد، مقدار آب موجود در گیاه. با استفاده از این رویکرد، روابط آماری معنی دار بین متغیرهای مستقل و طبقات وسیعی از سطوح رطوبت خاک وجود دارد که بالاترین و کمترین میزان رطوبت موجود در گیاه را نشان می دهند. سپس از این روابط برای ایجاد یک شاخص خاک خشکی در سطح چشم انداز برای شمال غرب اقیانوس آرام استفاده می شود. ما انتظار داریم که این رویکرد بیشتر بتواند شامل داده های رطوبت اضافی در خارج از واشنگتن و اورگان و با سایر متغیرهای توضیحی مانند موقعیت توپوگرافی، ارتفاع و نوع پوشش گیاهی افزایش یابد. به ویژه با توجه به داده های مربوط به پوشش گیاهی، رویکرد مدل سازی فعلی می تواند در شناسایی مناظر آسیب پذیر در زمینه مدیریت برای افزایش قابلیت انعطاف پذیری جنگل در شمال غربی اقیانوس آرام کمک کند.