کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
6543393 159196 2014 11 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
An historical perspective on forest succession and its relevance to ecosystem restoration and conservation practice in North America
ترجمه فارسی عنوان
دیدگاه تاریخی در مورد جانشینی جنگل و ارتباط آن با اقدامات بازسازی و حفاظت از اکوسیستم در آمریکای شمالی
کلمات کلیدی
حفاظت، بقایای زیست محیطی، ترمیم، مکانیسم های اجباری، مسیرهای پیوسته، نقطه پایان متوالی،
ترجمه چکیده
مقاله یونگ اودیوم در سال 1969، استراتژی توسعه اکوسیستم، نقطه ای از حوضه در رویکردهای مطالعه جانشینی، تغییر اکوسیستم ناشی از اختلالات گسسته را نشان می دهد. او استدلال کرد که جانشینی از سایر انواع تغییرات با توجه به مکانیسم ها (اصلاح محیط فیزیکی توسط جامعه)، مسیر (منظم، جهت و قابل پیش بینی) و نقطه پایانی (یک اکوسیستم پایه ی بلند پایه که در آن حداکثر وزن زیست توده و تابع همزیستی بین ارگانیسم ها در واحد جریان انرژی ذخیره می شود؟). ادوم همچنین اظهار داشت که شناخت تغییرات جانبدارانه در مدیریت انواع مختلفی از چالش های زیست محیطی منجر شد. با توجه به نقش مهم اختلال در این اکوسیستم ها، این امر مخصوصا برای مدیریت با هدف بازسازی و حفاظت از جنگل ها صادق است. اگر چه در بین دهکده های پیش از بازنویسی او در میان اکولوژیست ها درباره مکانیزم های جانبازی، مسیرها و نقطه های پایانی قرار داشت، دیدگاه هایی که توسط ادوم مشخص شد، به طور کلی غالب شد. این ها به طور قابل توجهی بر پاسخ های سه سوال مرکزی ترمیم و حفاظت در آن دوران تأثیر می گذارند. (1) چه چیزی باید بازسازی و حفظ شود؟ اکوسیستم اقیانوس آرام (2) چگونه مرزها باید برای بازسازی و حفاظت از مناطق تعیین شود؟ این موضوع مهم نبود. (3) چگونه باید ترمیم و حفاظت انجام شود؟ از آنجا که جانشینی به طور ناخواسته منجر به هدف اوج نهایی می شود، اکوسیستم های جنگلی باید از اختلال محافظت شود. در طول پنج دهه گذشته، تقریبا هر جنبه ای از نظریه جانشینی توسط ادوم (1969) مطرح شده است. اکنون ما درک می کنیم که هیچ مکانیسم منحصر به فرد یا یکپارچه برای تغییر جانشینی وجود ندارد، که مسیرهای جانشین بسیار متغیر هستند و به ندرت قطعی هستند و جانشینی نقطه پایانی خاصی ندارد. پاسخ به سه سوال بازسازی و حفاظت مطابق با آن تغییر کرده است. (1) اهداف ترمیم و حفاظت شامل طیف گسترده ای از تغییرات در تنوع گونه ها و ترکیبات مرتبط با اختلال و جانشینی که از آن حاصل می شود. (2) الگوی، مقیاس و زمینه الگوهای تاثیرگذار هر دو اختلال و دنباله، و حفظ طراحی واقعا مهم است. (3) عملیات ترمیم و حفاظت باید به مکانیزم های منحصر به فرد و میراث های زیست محیطی پس از اختلالات متصل شود که مسیر و سرعت تغییر جانشین در هر اکوسیستم خاص را تعیین می کنند. جستوجو برای یک نظریه ی یکپارچه ی یکپارچه، بجز سایر انواع تغییرات اکوسیستم، بی فایده است. با این وجود، تغییر ناشی از اختلالات گسسته همچنان یک مسئله مهم برای نگرانی از طرف متخصصان ترمیم و نگهداری است.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علوم کشاورزی و بیولوژیک بوم شناسی، تکامل، رفتار و سامانه شناسی
پیش نمایش مقاله
دیدگاه تاریخی در مورد جانشینی جنگل و ارتباط آن با اقدامات بازسازی و حفاظت از اکوسیستم در آمریکای شمالی
چکیده انگلیسی
Eugene Odum's 1969 paper, The Strategy of Ecosystem Development, marks a watershed moment in approaches to the study of succession, ecosystem change caused by discrete disturbances. He argued that succession is unique from other kinds of change with regard to mechanisms (modification of the physical environment by the community), trajectory (orderly, directional and predictable), and endpoint (a stable climax ecosystem in which “maximum biomass and symbiotic function between organisms are maintained per unit energy flow”). Odum also argued that understanding successional change was central to the management of a great variety of environmental challenges. Given the important role of disturbance in these ecosystems, this is particularly true for management aimed at restoration and conservation of forests. Although there was considerable debate among ecologists regarding successional mechanisms, trajectories and endpoints in the decades preceding his exegesis, the views outlined by Odum generally prevailed. These significantly influenced answers to three central restoration and conservation questions during that era. (1) What should we restore and conserve? Climax ecosystems. (2) How should boundaries be set for restoration and conservation areas? This was not an important matter. (3) How should restoration and conservation be accomplished? Because succession would inexorably lead to the ultimate climax goal, forest ecosystems should be protected from disturbance. Over the past five decades, virtually every aspect of succession theory as presented by Odum (1969) has come into question. We now understand that there is no single unique or unifying mechanism for successional change, that successional trajectories are highly varied and rarely deterministic, and that succession has no specific endpoint. Answers to the three restoration and conservation questions have changed accordingly. (1) Restoration and conservation goals should include the full range of variation in species diversity and composition associated with disturbance and the succession that proceeds from it. (2) Pattern, scale and context influence patterns of both disturbance and succession, and preserve design really does matter. (3) Restoration and conservation practice must be tailored to the unique mechanisms and post-disturbance ecological legacies that determine the trajectory and tempo of successional change in each particular ecosystem. The search for a grand unified theory of succession apart from other kinds of ecosystem change is futile. Nevertheless, the change caused by discrete disturbances remains an important matter for concern for restoration and conservation practitioners.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Forest Ecology and Management - Volume 330, 15 October 2014, Pages 312-322
نویسندگان
,