Simulating avian species and foraging group responses to fuel reduction treatments in coniferous forests

فعالیت های سرکوبگر بیش از یک قرن، ساختار و ترکیب گونه های مخروطی مخلوط در سراسر غربی ایالات متحده را تغییر داده است. در غیاب آتش، سوخت در این جنگل ها انباشته شده است و موجب نگرانی در مورد احتمالی آتشفشان فاجعه بار می شود. درمان های کاهش سوخت در سرزمین های فدرال و ایالتی برای کاهش خطر آتش سوزی با حذف مکانیکی زیست توده استفاده می شود. اگر چه این درمان ها باعث کاهش خطر آتش سوزی می شود، اما تاثیر آن بر حیات وحش کمتر مشخص نیست. ما از رویکرد مدل سازی اشغال چند گونه برای ساخت مدل های مناسب زیستگاه مناسب برای 46 پرنده جنگل های بلند بالا که در حوضه دریاچه تاهو در سیرا نوادا بر اساس ساختار جنگل و متغیرهای بی رویه استفاده می شود استفاده می کنیم. با استفاده از یک چارچوب سلسله مراتبی بیزی، ما پیش بینی پاسخ های خاص و محلی در مورد تغییرات در ساختار جنگل را پیش بینی می کنیم و نتیجه گیری های مربوط به پاسخ های صنفی پرورش حیوانات پرندگان را می توانیم بیان کنیم. تنوع در درون و در میان پاسخ های گروه های خوراکی به پوشش تاج پوشش، اندازه درخت و درختچه، بر پیچیدگی های مدیریت جنگل ها تا اهداف تنوع زیستی تأکید می کند. بر اساس نتایج حاصل از مدل های خاص ما، ما پیش بینی تغییرات در غنای گونه ها و شباهت های جامعه را در نسخه های جنگلی نشان می دهد که سه شیوه مدیریت را پیش بینی می کنند: هیچ مدیریت فعال، یک روش کاهش سوخت معمولی که بر فاصله بین درخت ها و یک نسخه نازک سازی ایجاد می کند که ناهمگون ساختاری ایجاد می کند. تغییرات شبیه به اجزای سازنده جنگل مشابه شیوه های مدیریتی برای کاهش بارهای سوخت به طور واضح بر گروه های خوراکی تاثیر می گذارد، هرچند تغییرات در واکنش ها در صنایع مختلف است. گرچه غلظت گونه ها در هر دو روش کاهش تجمع سوخت تقریبا کاهش یافت، اما نسخه ای که حاوی ناهمگنی ساختاری بود، غنای گونه ای بالایی را حفظ کرد. ترکیب جوامع پشتیبانی شده توسط جایگزین های مدیریت متفاوت تحت تأثیر شهرنشینی و مدیریت مدنظر قرار گرفت، و تأکید بر اهمیت ایجاد ناهمگونی در مقیاس منظر بود.