Automated reaction generation for polymer networks

بیشتر مطالعات نظری در رابطه با سینتیک پلیمر به صورت دستی کاهش سیستم شیمیایی را به چند روش ساده واکنش نشان می دهد که دارای طبیعت قابل تکرار است. این کار به این معنی نیست که این تقلیل پذیری محدود نمی شود، این کار پلیمریزاسیون را محصول تولید یک شبکه پیچیده از واکنش ها می داند که نباید پیش از آن شناخته شود. ترکیب ایده های مختلف از نظریه گراف، ترکیبیات و گراف های تصادفی، ما یک رویکرد مدل سازی جدید را برای پلیمریزاسیون پیچیده معرفی می کنیم که به طور خودکار یک شبکه واکنش را ایجاد می کند، مدل حلقه ای را حل می کند و خواص توپولوژیکی شبکه های پلیمر نهایی را به عنوان مثال، توزیع مولکولی وزن. به این ترتیب، رویکرد جدید به عنوان یک لایه میانه ای عمل می کند که دانش شیمی پایه را به منظور ترسیم و درک پیچیدگی سیستم های پلیمریزاسیون واقعی واقعی به کار می گیرد.