Inelastic response of base-isolated structures subjected to impact

در حالی که انزوای پایه عملکرد عملکرد لرزه ای ساختاری و غیر سازه ای را افزایش می دهد، هنوز هم در مورد جابجایی های افقی بزرگ در زمین لرزه های شدید وجود دارد. جابجایی های افقی بیش از حد ممکن است تپش های مضر سازه های پایه را در مقابل دیوارهای خمشی یا لبه های محرک یاتاقان های آونگ اصطکاک ایجاد نماید، که باعث ایجاد یا حتی سقوط ساختار فوقانی می شود. این مقاله از یک مدل آزمایشی دو درجه ای آزادی استفاده می کند تا بتواند پاسخ های غلطی از طرح های فوق العاده طراحی شده در زیر ساخت های تحت تأثیر را بررسی کند. مشخص شده است که سفتی ساختار فوق العاده عمدتا پاسخ آن را به نیروی ضربه گذار می دهد. ساختار قوی سفت و مقاوم به نیروی ضربه بسیار حساس است و در مقایسه با مورد بدون تأثیر تاثیر قابل توجهی در مورد چابک شدن دارد. با این حال، برای زیرساخت انعطاف پذیر، تقاضای انعطاف پذیری بیشتر وابسته به سیستم است که تحت حرکت ورودی است و به طور چشمگیری افزایش می یابد زمانی که تاثیر معرفی شده است، نشان می دهد که آن کمتر حساس به تاثیر است.