Shake table studies of a highway bridge model by allowing the sliding of laminated-rubber bearings with and without restraining devices

یکی از مهمترین آسیبهای پلهای بزرگراه در طول زلزله ونچوان در سال 2008، لغزش یاتاقانهای لمینت شده بود. تحمل لغزشی در طول زلزله باعث ایجاد جابجایی بیش از حد بالای سطحی شد، که در نتیجه منجر به شکست کلیدهای برشی بتنی، آسیب آستانه و مفاصل انبساط و حتی فروپاشی انقباض شد. هدف اصلی این مطالعه، بررسی تجربی عملکرد لرزه ای پل های بزرگراه با توجه به لغزش یاتاقان های لاستیکی لمینت است. سه سیستم ترمز عرضی، یعنی بدون دستگاه های محدود کننده، با کلیدهای بتنی برشی و با استفاده از دمنده های فولادی، بر روی جدول لرزش آزمایش شدند. نتایج آزمایش ها معتبر است که نیروهای لرزه ای از طریق ساختار فوق به زیر ساخت منتقل می شود و می توان با کشیدن بلبرینگ را کاهش داد. با این حال، اگر هیچ دستگاه محدود کننده ای اجرا نگردد، حداکثر و همچنین جابجایی های باقیمانده باقی مانده، بیش از حد بزرگ خواهد بود، ساختن اتصالات روبنا به زیر ساخت، آسیب پذیر ترین اجزاء. به عنوان دستگاه های محدود کننده، تولید کننده دامنه های فولادی با رعایت زلزله های بزرگتر و کاهش انرژی بیشتر از کلید های برش بتن موثر است. مدل آزمایش شده مجهز به دمنده های فولادی می تواند به توازن منطقی بین جابجایی های تحمل شده و مطالبات لرزه ای زیر ساخت دست یابند. علاوه بر این، نتایج تجربی با شبیه سازی های عددی تکمیلی به دست می آیند.