Social networks and support for parents and childless adults in the second half of life: Convergence, divergence, or stability?

بر اساس تحقیقات مقطعی قبلی که نشان می دهد افراد بدون فرزند شبکه های کوچکتری دارند و در زندگی بعد از آن از والدین کمتر حمایت می کنند، ما پویایی اندازه شبکه و الگوهای حمایت را برای این دو گروه در نیمه دوم زندگی خود مقایسه می کنیم از سن 40 سالگی شروع می شود. ما انتظار داریم که افراد مسن تر بدون فرزندان احتمالا در شبکه هایشان از دوستان و همکاران بیشتری نسبت به والدین برخوردار باشند و به دلیل ترکیبات مختلف شبکه هایشان، کاهش قابل ملاحظه ای در اندازه شبکه و پشتیبانی موجود از پدر و مادر بر اساس داده های امواج چهار پانل بررسی پیرایش آلمان (بین سال های 1996 تا 2011) و با استفاده از مدل های رگرسیون پانل اثرات ثابت، میزان شگفت انگیزی از شباهت در شبکه پیدا می شود و مسیرهای حمایت از والدین و بزرگسالان بی جا را در سن آنها پیدا می کنند. بزرگسالان بدون فرزند هیچ کاهش عمیق در اندازه شبکه و یا کاهش بیشتر در حمایت اجتماعی از والدین را تجربه نمی کنند. در مقایسه با تحقیقات قبلی، یافته های ما، منعکس کننده ی یکپارچگی منفی از بزرگسالان بی نظیر است که آنها را به مثابه ی اجتماعی منزوی و به طور کامل فاقد حمایت می کند. نتایج ما علاوه بر شواهد غیر مستقیم نشان می دهد که بعضی از افراد بی بی سی نه تنها موفق به جای زوج ها و زوج های زوج برای فرزندان و زوج های راستین می شوند، بلکه به نظر می رسد که روابطی دارند که در حمایت از آنها کارآمدتر است. محدودیت های اندازه نمونه ما مانع از انجام یک تجزیه و تحلیل خاص جنسیتی و از مطالعه مراقبت به عنوان نوع حمایت که اغلب از طریق روابط اجتماعی در اواخر زندگی ارائه شده است.