The link between schizophrenia and substance use disorder: A unifying hypothesis

اختلالات مصرف مواد معمولا در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا رخ می دهد و به طور چشمگیری روند کلی آنها را بدتر می کند. در حالیکه مکانیسم دقیق کمک به مواد در اسکیزوفرنی شناخته نشده است، تعدادی از نظریه ها برای توضیح مبنای همکاری این اختلالات مطرح شده اند. ما در اینجا یک فرضیه متحد ارائه می دهیم که شواهد اخیر مربوط به مطالعات اپیدمیولوژیک و ارتباطات ژنتیکی را با تصویر برداری مغز و مطالعات پیش از بالینی ترکیب می کند تا فرمول تجدیدنظر را در زمینه استفاده از مواد در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا ارائه دهد. ما پیشنهاد می کنیم که تعیین کننده های ژنتیکی خطر ابتلا به اسکیزوفرنی (به ویژه در سیستم های عصبی که به خطر ابتلا به هر دو روان درمانی و اعتیاد کمک می کنند) باعث آسیب پذیری افراد به مصرف مواد می شود. از آنجا که این آسیب پذیری ممکن است قبل از ظهور نشانه های روان پریشی ایجاد شود، استفاده بیش از حد از مواد در دوران نوجوانی می تواند خطر ابتلا به بیماری اختلالات مصرف مواد بعدی را افزایش دهد و همچنین به عنوان یک عامل خطر اضافی برای ظهور علائم روان شناختی باشد. مطالعات آینده ای که مغز مغز را در شیوه ای طولانی مدت در طول نوجوانی قبل از ظهور علائم روان پریشی بررسی می کند، می تواند بر پایه مکانیکی این اختلالات مشترک تاکید کند، در حالی که شناسایی نقاط بالقوه مداخله ای برای این مشکالت پیچیده درمان اختلالات