The effects of implicit encouragement and the putative confession on children's memory reports

مطالعه حاضر اثرات دو تکنیک مصاحبه را بر کارایی و دقت گزارش های کودکان در معرض پیشنهاد قرار داده است: تشویق ضمنی (استفاده مجدد، استفاده از نام فرزندان) و اعترافات احتمالی (گفتن به کودکان که مظنون است "به من گفت که همه چیز اتفاق می افتد و شما می خواهد حقیقت را گفتن"). یکصد و چهل و سه فرزند 3-8 ساله در یک کلاس درس شرکت کردند. یک هفته بعد، آنها در یک مکالمه بسیار ذهنی در مورد این رویداد شرکت کردند و سپس مصاحبه پزشکی قانونی که در آن دو تکنیک تحت آزمایش قرار گرفت دستکاری شدند. استفاده بیشتر از تشویق ضمنی باعث افزایش سن، در بهره وری روایت کودکان شد. هیچ تکنیک بهبود یا کاهش دقت کودکان را نادیده نگرفت. هیچ گونه افزایش خطا در مورد اطلاعات پیشین پیشنهاد شده در زمانی که کودکان هر دو روش دریافت کردند آشکار شد. پیامدهای استفاده از این تکنیک ها در مصاحبه های پزشکی قانونی کودکان مورد بحث قرار گرفته است.