Auditory scene analysis in school-aged children with developmental language disorders

محیط های صدای طبیعی پویا هستند، با ورودی صوتی همپوشانی ناشی از منابع همزمان به طور همزمان. یک عملکرد کلیدی سیستم شنوایی این است که ورودی های حسی را که با یکدیگر متصل می شوند ادغام کنند و از منابع مختلف جدا شوند. ما فرض کردیم که این مهارت در افراد مبتلا به مشکلات پردازش واج شناسی ضعیف است. اختلاف نظر قابل توجهی در مورد اینکه آیا اختلالات واجب در کودکان مبتلا به اختلالات زبان مادری مشاهده می شود یا خیر، می توان به نقص های خاص زبان شناختی یا کمبود عمومی پردازش آکوستیک اشاره کرد. با این حال، اکثر تست های توانایی شنوایی عمومی با یک مجموعه ای از صداها انجام شده است. ما توانایی کودکان مدرسه ای (7 تا 15 ساله) را برای تجزیه و تحلیل ورودی های غیرواقعی شنیداری بررسی کردیم و مشخص کرد که آیا اختلالات پردازش واجشناسی با عملکرد تصور جریان همراه است یا خیر. یافته های کلیدی این بود که کودکان مبتلا به اختلالات زبان همان مسیر رشدی برای ادراک جریان را به طور معمول در حال رشد کودکان نشان نمی دادند. علاوه بر این، کودکان مبتلا به اختلالات زبان نیاز به جدایی فرکانس بیشتر بین صداها را برای شنیدن جریان های متمایز در مقایسه با همسالان همسان مورد نیاز است. علاوه بر این، توانایی پردازش واجشناسی پیش بینی قابل توجهی از اقدامات ادراک جریان بود، اما تنها در گروه های سنی بالاتر بود. چنین ارتباطی در جوان ترین فرزندان یافت نشد. این نتایج نشان می دهد که کودکان مبتلا به اختلالات زبان دچار مشکل در تجزیه جریان گفتار و یا شناسایی وقایع صدا شخصی هستند که منابع صوتی رقابتی وجود دارد. ما نتیجه می گیریم که تفاوت های گروه زبان ممکن است بخشی از انعطاف پذیری های متضاد بنیادی در تحلیل صحنه های شنوایی پیچیده باشد.