It's not what you do, but what everyone else does: On the role of descriptive norms and subjectivism in moral judgment

مردم چگونه با ارجاع به قوانین عینی یا با تجدید نظر به رویه های ذهنی و توصیفی رفتار رفتار اخلاقی را ارزیابی می کنند؟ پنج مطالعه مورد بررسی قرار گرفت که آیا افراد چگونه هنجارهای ذهنی و توصیفی رفتار را به ارزیابی اخلاقی و حالت های ذهنی ناشی از اقدامات عامل در نظر می گیرند. ما با استفاده از روش های تجربی هنجاری (مطالعات 1-2، 4)، تفاوت های فرهنگی در هنجارهای نوپایی (مطالعه 3) و بازی های اقتصادی رفتاری (مطالعه 5) مورد استفاده قرار گرفت. در سراسر مطالعات، افرادی که قضاوت های اخلاقی خود را افزایش دادند، هنگامی که یک عامل بیش از یک عنصر توصیفی بود و میزان آن را کاهش داد، هنگامی که عامل پایین تر از حد معمول بود (مطالعات 1-4)، افزایش یافت. علاوه بر این، این تمایز بخشی از طریق ادراک خواسته های عوامل (مطالعات 1-2) توضیح داده شد. آن را تنها هنگامی که عامل از هنجار آگاه بود ظهور (مطالعه 4)؛ و آن را برای توضیح تصمیم گیری اعتماد برای سهام واقعی پولی تعمیم داد (مطالعه 5). با هم، این یافته ها نشان می دهد که اقدامات اخلاقی در رابطه با آنچه که بیشتر افراد دیگر انجام می دهند، صرفا در ارتباط با قوانین اخلاقی عینی ارزیابی می شود.