Educationism and the irony of meritocracy: Negative attitudes of higher educated people towards the less educated

روانشناسی اجتماعی، قومیت، جنسیت، سن، ملی و سایر گروههای اجتماعی را مورد مطالعه قرار داده است، اما گروههای مبتنی بر آموزش را رد کرده است. این تعجب آور است با توجه به اهمیت آموزش در پیش بینی نتایج زندگی مردم و نگرش های اجتماعی. ما مطالعه می کنیم که آیا و چرا افراد بر اساس گروه های آموزشی و گروه های خارج از گروه به طور متفاوتی ارزیابی می شوند. در مقایسه با دیدگاه های مردمی از تحصیلات بالادست و به لحاظ اخلاقی، ما می بینیم که شرکت کنندگان تحصیل کرده بالاتر از تعادلی بین گروهی مبتنی بر تعلیم و تربیه هستند: آنها نگرش منفی نسبت به افراد کمتر تحصیلکرده نسبت به افراد بسیار تحصیلکرده دارند. این هم در مورد اقدامات مستقیم (مطالعات 1-2) و هم در اقدامات غیرمستقیم (مطالعات 3-4) درست است. افراد کم تحصیل چنین تعصب گروهی مبتنی بر آموزش را نشان نمی دهند. در مطالعات 5-7، ویژگیهای مربوط به تعدادی از گروه های محروم را بررسی می کنیم. افرادی که کمتر تحصیل کرده اند، نسبت به افراد فقیر و افراد طبقه کارگر نسبت به وضعیت آنها مسئولیت بیشتری دارند. این نشان می دهد که پیامد های روان شناختی نابرابری اجتماعی بدتر از آن است که آنها از لحاظ تحصیلی به جای درآمد و یا شغل در نظر گرفته شوند. در نهایت، اعتقادات شایستگی در ارتباط با رتبه بندی بالاتر مسئولیت و مسئولیت پذیری است، که نشان می دهد فرآیندهای مورد مطالعه ما مربوط به اعتقادات ایدئولوژیک است. یافته ها با در نظر گرفتن نقش آموزش و پرورش در مشروعیت بخشیدن به نابرابری اجتماعی مورد بحث قرار می گیرد.