کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
7335402 1476061 2014 8 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Stigma, agency and recovery amongst people with severe mental illness
ترجمه فارسی عنوان
استقامت، آژانس و بهبود در میان افراد مبتلا به بیماری های شدید روانی
کلمات کلیدی
ایالات متحده، بهبود، استقامت، آژانس، تراکم قومی، کیفی پشتیبانی از همتایان، بیماری روانی،
ترجمه چکیده
شواهد حاکی از آن است که افراد مبتلا به بیماری روانی شدید هنوز در معرض آلودگی و تبعیض قرار دارند. با این حال کمی در مورد اینکه چگونه افراد مبتلا به بیماری روانی شدید چنین دچار اختلال می کنند، شناخته شده است. به همین ترتیب، هدف کلی این مطالعه، استناد و تجزیه و تحلیل استراتژی های رفتاری و روان شناختی مدیریت و کنترل استیگما در نمونه ای از افرادی است که از بیماری های شدید روانی بهبود می یابند. برای رسیدن به این هدف، ما یک مطالعه طولی کیفی پنج ساله (2008-2012) در واشنگتن انجام دادیم. شرکت کنندگان از واحدهای مسکن جامع جامع ("جوامع بهبودی") برای افرادی که در معالجه بهبود یافته بودند، توسط یک سازمان بهداشت روانی عمومی . ما گروه های تمرکز منظم در این جوامع را به انجام رساندیم که توسط مشاهدات مشارکت کننده عمیق تقویت شده است. تجزیه و تحلیل توسط رویکرد تئوری پایه رانده شد. یافته های کلیدی این مطالعه این است که ننگ و تبعیض به عنوان مشکالت رایج توسط شرکت کنندگان درک نمی شوند. در عوض، آزار و اذیت و تبعیض به عنوان مشکالت بالقوه همه جانبه در نظر گرفته شد که شرکت کنندگان باقی ماندند و همیشه اقدامات پیشگیرانه ای را با هم داشتند. بیشترین قابل توجه در میان این اقدامات، یک تلاش هماهنگ و خودآگاهانه برای رفتار و نگاه کردن به "عادی" بود؛ از طریق لباس، ظاهر، رفتار و رفتار. در این تلاش، شرکت کنندگان دارای مدرک مورد نظر برای جلوگیری، اجتناب از نقض و تبعیض یا جلوگیری از آن بودند. به نظر می رسد که این تلاش ها یک بعد معنوی قوی داشته باشند، چرا که شرکت کنندگان گزارش دادند که "عادی بودن" در حال توسعه (و افزایش قدرت اداری) اثبات قابل ملاحظه ای از بهبودی در حال انجام است. شرکت کنندگان همچنین به طور منظم بیماری های شدید روانی را در شرایط هنجاری مورد بحث قرار دادند، با توجه به شباهت آن به بیماری های جسمی مانند دیابت و یا مشکلات کلی سلامت روان در همه افراد. این استراتژی های رفتاری و روان شناختی نرمال شدن در ادوار بهبودی، که پناهگاه فیزیکی و حمایت از همتایان بسیار ارزشمند را در اختیار داشت، ادغام شد. این توانایی شرکت کنندگان را در برابر اعتماد به نفس، افتخار و عزت نفس در برابر جهان بیگانه و در آغوش می گیرد.
موضوعات مرتبط
علوم پزشکی و سلامت پزشکی و دندانپزشکی سیاست های بهداشت و سلامت عمومی
پیش نمایش مقاله
استقامت، آژانس و بهبود در میان افراد مبتلا به بیماری های شدید روانی
چکیده انگلیسی
Evidence suggests that people with a severe mental illness still suffer high levels of stigma and discrimination. However little is known about how people with a severe mental illness manage such stigma. As such, the overall aim of this study is to document and analyze behavioral and psychological strategies of stigma management and control in a sample of people in recovery from a severe mental illness. To meet this aim, we conducted a five-year (2008-2012) qualitative longitudinal study in Washington D.C. Participants were recruited from small-scale congregate housing units ('recovery communities') for people in recovery, provided by a public mental health agency. We conducted regular focus groups at these communities, augmented by in-depth participant observation. Analysis was propelled by the grounded theory approach. A key finding of this study is that stigma and discrimination were not perceived as commonly experienced problems by participants. Instead, stigma and discrimination were perceived as omnipresent potential problems to which participants remained eternally vigilant, taking various preventive measures. Most notable among these measures was a concerted and self-conscious effort to behave and look 'normal'; through dress, appearance, conduct and demeanor. In this endeavor, participants possessed and deployed a considered degree of agency to prevent, avoid or preempt stigma and discrimination. These efforts appeared to have a strong semiotic dimension, as participants reported their developing 'normality' (and increased agentic power) was tangible proof of their ongoing recovery. Participants also routinely discussed severe mental illness in normative terms, noting its similarity to physical illnesses such as diabetes, or to generic mental health problems experienced by all. These behavioral and psychological strategies of normalization appeared to be consolidated within the recovery communities, which provided physical shelter and highly-valued peer support. This fostered participants' ability to face and embrace the outside world with confidence, pride and dignity.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Social Science & Medicine - Volume 107, April 2014, Pages 1-8
نویسندگان
, ,