Frontiers in urban ecological design and planning research

چهار منطقه تحقیقاتی طراحی و برنامه ریزی محیط زیست شهری عبارتند از: (1) استفاده از خدمات اکوسیستم، (2) تطبیق شهرک ها در برابر بلایای طبیعی، (3) تجدید زیست محیطی از مناطق شهری تخریب شده، و (4) توانایی مردم برای پیوند دانش به اقدام برای تاثیر گذار بر تغییرات مثبت. خدمات اکوسیستم مزایایی است که انسانها از طبیعت می گیرند، که تا آن زمان نسبتا اخیر، به طور معمول توسط اقتصاد سنتی ارزش گذاری نمی شد و یا زمانی که تصدیق می شد، به عنوان اثرات خارجی شناخته می شد. از طریق شناسایی مزایای اقتصادی و فرهنگی اکوسیستم، استانداردهای بالاتر برای عملکرد چشم انداز می تواند ایجاد شود. همانطور که شرایط آب و هوایی ما تغییر می کند، تعداد بلایای طبیعی افزایش می یابد، اغلب با عواقب فاجعه بار برای شهرک سازی های انسانی. طراحان و طراحان باید یاد بگیرند که چگونه برای ایجاد استراتژی های سازگار با تغییرات اقلیمی و استراتژی های مقابله با پیامدهای ناشی از آن، یاد بگیرند. اکثر شهرها دارای مکان های ناقص و نابهنگام هستند که برای توسعه مجدد خلاقیت رسیده اند. محیط زیست شهری یک چارچوب مفهومی را فراهم می کند که پتانسیل ترمیم مردم را به رسمیت می شناسد. با این حال، گرچه دانش در مورد محیط های ما فراوان است، به نظر ما محدودیت در توانایی ما برای اتخاذ اقدامات لازم برای اطمینان از یک سیاره سالم برای نسل های آینده است. هر منطقه تحقیقاتی چشم انداز چشم انداز و برنامه ریزی شهری را ارائه می دهد. هر دو چشم انداز برنامه ریزی ضروری هستند زیرا جمعیت همچنان رشد می کند و مردم به طور فزاینده ای در مناطق شهری و حومه زندگی می کنند.