Identifying social factors that undermine support for nature-based coastal management

استفاده انسانی و تخریب اکوسیستم های ساحلی در تمام سطوح بالا است. بنابراین، چالش فعلی مدیریت و تحقیقات زیست محیطی فراتر از تعریف های اکولوژیکی موفقیت و ادغام عوامل اجتماعی-اقتصادی است. با این حال، پروژه ها و مطالعات با این هدف عمدتا بر ارزش گذاری های پولی عملکرد توابع اکوسیستم متمرکز شده و از رفتار و انگیزه های روان شناختی مدیریت زیست محیطی چشم پوشیده اند. با استفاده از یک پروژه بازسازی نمکی مشتی در ویتنام مارتا، ماساچوست، نقش نگرش های انسانی و ترجیحات در ارزیابی موفقیت های اجتماعی برای مدیریت اکوسیستم را ارزیابی می کنیم. ما از مدل سازی معادلات ساختاری برای مقایسۀ نقاط قوت متغیرهای اجتماعی در پیش بینی حمایت از پروژه های ترمیم استفاده می کنیم و درک عمومی را برای پیش بینی کننده مهمتری نسبت به ارزش های شخصی پیدا می کنیم. نتایج ما نشان می دهد که حتی در میان ذینفعانی که دارای ارزش های محرک محیطی محکم هستند، درک ضعیف از ابتکار مدیریت می تواند حمایت را تضعیف کند. ما همچنین دریافتیم که حمایت از پروژه لزوما به اولویت بندی راهبردهای مدیریت مشابه نیست. در عوض، زمانی که افراد اولویت های مدیریت کلی را در نظر بگیرند، اختلاف بین گروه های کاربری خاص منابع وجود دارد. این نشان می دهد که حمایت عمومی عمومی از ابتکارات فردی می تواند پیچیدگی های در ترجیحات ذینفعان را که در ملاحظات مدیریت جامع تر ظاهر می شود، اشتباه گرفته شود. تحقیقات آینده در مورد اجزای روانشناسی و اجتماعی راهکارهای مدیریت باید با توجه به ماهیت بالقوه گرا در تنظیمات انسانی، و همچنین اینکه آیا ادراک عمومی از اثربخشی مدیریت به عنوان وابستگی اضافی به زندگی اجتماعی، عمل می کند.