Landscape irrigation management for maintaining an aquifer and economic returns

گسترش آب و آبیاری خشک و شرایط آب و هوایی خشکشده منجر به خروج گسترده آبهای زیرزمینی و کاهش آبخوانهای کم عمق شده است. سیاستمداران باید با چالش حفظ رشد اقتصادی در حین حفظ منابع آب زیرزمینی مبارزه کنند. یک مدل سطح چشم انداز صریح، تجزیه و تحلیل عواقب انتخاب الگوهای بهینه انتخاب شده محصول در یک آبخوان و بازده اقتصادی است. مدل استفاده از آبهای زیرزمینی شامل نیازهای آبیاری به کشت محصولات زراعی، ضخامت اولیه آبخوان، هدایت هیدرولیکی آبخوان و فاصله تا سلول های شبکه ای اطراف است. مدل اقتصادی شامل عملکرد خاص سایت، ترکیب محصول و سرمایه گذاری های عملیاتی آبیاری برای پیش بینی بازده اقتصادی است. با توجه به خروج آب های زیرزمینی برای آبیاری، بین حجم آبخوان و بازده اقتصادی اتفاق می افتد، اما توانایی مزرعه در رشد محصولات آبیاری سودآور پایین تر، شدت این مزایا را کاهش می دهد. اجازه می دهد تا روش های مختلف غیر آبیاری که عملکرد را افزایش می دهند و حفاظت از آب به طور قابل توجهی بازده اقتصادی یک ترکیب محصول را در حین حفظ آبخوان افزایش می دهد.