کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
7499035 1485865 2018 12 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Evolving urban spatial structure and commuting patterns: A case study of Beijing, China
ترجمه فارسی عنوان
شکل گیری ساختار فضایی شهری و الگوهای رفتاری: مطالعه موردی پکن، چین
کلمات کلیدی
مراکز اشتغال حومه شهر، تکامل فضایی، مسافرت رفتن،
ترجمه چکیده
این تحقیق به بررسی نحوه تکامل ساختار فضایی شهری، الگوهای رفتاری در پکن، چین می پردازد. برای توصیف تکاملی فضایی شهری پویا و چند بعدی، در طول سالهای 2000 تا 2008 در سه ناحیه پکن - شهر درونی، حومه داخلی و حومه بیرونی، مناطق حوزه ظهور، مداوم و غیر محصور را شناسایی می کنیم. بر اساس داده های رفت و آمد در سطح فردی از بررسی 2010 مسافرتی خانگی پکن، فاصله و کار رفت و آمد کارگران را با استفاده از مدل های رگرسیون چند سطحی با شرایط تعامل که تکامل فضایی را در بر می گیرد، برآورد می کنیم. نتایج نشان می دهد تفاوت های رفتاری بین مناطق در حال تکرار، در حال ظهور و غیر محله، و مهمتر از همه، تفاوت های مختلف در مناطق زیرمجموعه: در شهر درونی، مناطق مداوم و در حال ظهور باعث حرکت به طور مساوی طولانی تر از مناطق غیر مرکزی. در حومه داخلی حلقه، مراجعه به مراکز در حال ظهور کوتاهتر از مراکز در حال تداوم است. در مناطق حومه بیرونی، مناطق مرکز در حال ظهور طولانی ترین مسیرها را تحمل می کنند، در حالی که در مرزهای مرکزی، کوتاه ترین جا هستند. نتایج منعکس کننده عملکردهای اقتصادی و شهری در مناطق مختلف پکن است و به ما هشدار می دهد که ارتقاء شهرنشینان چندپایه ممکن است راه های رفت و آمد و منافع منفی خارجی در شهرهای چینی را افزایش دهد.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علوم محیط زیست علوم زیست محیطی (عمومی)
پیش نمایش مقاله
شکل گیری ساختار فضایی شهری و الگوهای رفتاری: مطالعه موردی پکن، چین
چکیده انگلیسی
This research investigates how evolving urban spatial structure explains commuting patterns in Beijing, China. To describe the dynamic and multi-dimensional urban spatial evolution, we identify emerging-, persisting-, and non-center areas between 2000 and 2008 in Beijing's three subregions-the inner city, inner-ring suburbs, and outer-ring suburbs. Based on individual-level commuting data from the 2010 Beijing Household Travel Survey, we estimate workers' commute distance and time using multi-level regression models with interaction terms that capture the spatial evolution. Results reveal commuting differences among persisting-, emerging-, and non-center areas, and, more importantly, varying differences across the subregions: in the inner city, persisting and emerging center areas induce similarly longer commutes than non-center areas. In the inner-ring suburbs, commutes to emerging centers are shorter than those to persisting centers. In the outer-ring suburbs, emerging center areas incur the longest commutes, while persisting center areas the shortest. The results reflect varying economic and urban functions in different subregions of Beijing and caution us that promoting polycentric urban development may increase commutes and relevant negative externalities in Chinese cities.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Transportation Research Part D: Transport and Environment - Volume 59, March 2018, Pages 11-22
نویسندگان
, , ,