Iron status in the elderly

کم خونی فقر آهن در سنین بالاتر، به ویژه بعد از سن 80 سالگی، شایع است. غلظت سرمی فریتین نیز کاهش می یابد، گرچه شواهدی وجود ندارد که نشان دهد تغییرات در فروشگاه های آهن یک نتیجه اجتناب ناپذیر پیری است. التهاب مزمن یک بیماری شایع در افراد مسن است و اندازه گیری وضعیت آهن بسیار دشوار است و احتمال دارد که سطح بالایی از هپسیدین در گردش باعث تغییرات متابولیسم آهن شود که منجر به تخریب سیستمیک آهن می شود. سایر عوامل همبستگی عبارتند از رژیم غذایی ضعیف و بعضی از داروها مانند آسپیرین. کم خونی در سنین بالاتر، پیامدهای نامطلوب سلامت، از جمله افزایش حساسیت به سقوط و افسردگی را نشان می دهد. با این حال، نگرانی ها در مورد اثرات جانبی احتمالی مکمل های آهن وجود دارد، یا در رابطه با اثرات ضد التهابی در روده یا رسوب بافت های بافت نامناسب. سطح آهن مغزی با بیماری های دژنراتیو مرتبط با سن افزایش می یابد، اما معلوم نیست که آیا این علت یا نتیجه بیماری است و عوامل ژنتیکی احتمالا نقش مهمی ایفا می کنند. به منظور حفظ آهن بدن در محدوده طبیعی، یک رویکرد شخصی ضروری است، با توجه به همه عوامل که ممکن است متابولیسم آهن و استراتژی های موجود برای جلوگیری از کمبود آهن یا اضافه بار را تحت تأثیر قرار دهد.