Asimetría de cavidad glenoidea como diagnóstico diferencial de la elongación hemimandibular

عدم تقارن صورت یکی از یافته های اصلی در طول عمل بالینی است و شیوع آن بین 21 تا 85 درصد است. این باعث می شود که هر دو مشکل عملکردی و زیبایی شناختی وجود داشته باشد و با ناهماهنگی در اندازه، شکل یا موقعیت ساختارهای ناهنجار در دو طرف هواپیما میانی ساجیتال نشان داده شده است. علت آن علل مربوط به عوامل ارثی و یا محیطی است که ممکن است در مرحله جنین، دوران کودکی و / یا بلوغ بیان شود، از جمله بیش از حد یک طرفه کندیلار، اختلال عملکردی عضلات جورچین، غلبه یک نیمکره مغزی، پلاژیوفسفالی، یکسانی کرانویوزونوستوز، در میان دیگران. زمان تکامل قبل از تشخیص آن به سطح بیان عدم تقارن کمک می کند. با استفاده از یک بررسی ادبی، پیشنهاد یک نمودار دیفرانسیل و ارائه یک گزارش مورد که شامل تجزیه و تحلیل چهره، تجزیه و تحلیل سفالومتریک، بازسازی توموگرافی سهبعدی و یافته های پزشکی هسته ای، نمودارهای دیفرانسیل است و همچنین طبقه بندی جدیدی از عدم تقارن صورت . تشخیص افتراقی بین عدم تقارن فسیل گلنویید و کشش همیمیاندیبولار ایجاد شده است که نیازمند همبستگی دقیق یافته های بالینی و آزمایش های تصویربرداری است، زیرا هر دو دارای ویژگی های بالینی مشابه، اما در روش های درمانی خود متفاوت هستند.