Managing the water-energy-food nexus: Opportunities in Central Asia

این مقاله بررسی تأثیرات توسعه زیرساخت ها و تغییرات اقلیمی بر نتایج اقتصادی حوضه آموره آسیای میانه است. هدف از این مطالعه شناسایی ترکیب اقتصادی ترین مخلوط ذخیره مخازن گسترش یافته برای به اشتراک گذاری سود اقتصادی است که در آن رفاه اقتصادی تمام رودخانه ها بهبود یافته است. سیاست های مورد بررسی شامل چهار ترکیب زیرساخت ذخیره سازی برای هر دو آینده آتی است. یک مدل بهینه سازی تجربی برای شناسایی فرصت ها برای بهبود رفاه تاجیکستان، ازبکستان، افغانستان و ترکمنستان توسعه داده شده است. تجزیه و تحلیل 1) مشخصه الگوهای مصرف آب با استفاده از محدودیت های سیاسی و بهینه سازی اقتصادی برای این ترکیبی از ظرفیت ذخیره مخزن گسترش یافته است؛ 2) توصیف بسته های پارتو بهبود ظرفیت ذخیره سازی گسترش یافته که می تواند رفاه اقتصادی را برای هر چهار رودخانه افزایش دهد و برای اثرات از دو سناریوی آب و هوایی نتایج نشان می دهد که ترکیبی از زیرمجموعه نگهداری آب هدفمند و تخصیص آب کارآمد می تواند نتایجی را به همراه داشته باشد که ارزش خالص فعلی خالص آن برای هر یک از ساحل مناسب است. نتایج نشان می دهد چارچوبی برای ایجاد انگیزه اقتصادی برای همه ساحلی به منظور همکاری با توسعه زیرساخت های ذخیره سازی آب. یافته های ما این اصل را نشان می دهد که توسعه زیرساخت های آب می تواند فضای مذاکره را گسترش دهد که تمام جوامع می توانند در مواجهه با تامین آب محدود، منافع اقتصادی کسب کنند. با این وجود، به رغم یافته های خوشبینانه ما، برای پیشرفت های بالقوه به دست آوردن واقعیات، نیاز به مذاکره صحیح و صحیح لازم است.