Seismic indicators of focused fluid flow and cross-evaporitic seepage in the Eastern Mediterranean

مایع (و رسوب های مجدد مرتبط با آن) از فواصل مختلف، از قسمت زیر و فراتر از تبخیری و احتمالا در داخل تبخیر می شود. تنها بخش کوچکی از ویژگیهای جریان سیال، قطعا از زیر تبخیران مسیین، و بیشتر آنها در مناطق نیل لوانت-اراتوسن واقع شده است. چندین نمونه از مسیرهایی که قادر به عبور از ضخامت، ناپایدار و محافظت شده به طور طبیعی هستند به طور معمول به انتشار بیش از حد فشار و هیدروکربوری مرتبط است. این تأیید می کند که تبخیرها به عنوان یک مهر و موم بسیار خوب عمل می کنند به طوری که انتظار می رود، در حالی که مایعات قادر به عبور از تبخیر هستند تنها در بیان شدید ترین آنها، یعنی در شرایط بیش از حد لیتیستاتیک نزدیک است. این یافته ها توسط مشاهدات ما در مدیترانه شرقی تایید شده است، جایی که در حضور تبخیر نسبتا آسیب ندیده، مسیرهای مایع عمودی مایع مجاور فقط در انتهای بالا از محدوده فشار شار مطلوب مشاهده می شود و شامل مجدد سازی رسوب می شود. نقشه های ترکیب این عناصر مختلف را می توان برای تشخیص مناطق که به طور بالقوه بیشتر در معرض نقص قرار دارند.