دانلود مقالات ISI درباره از دست دادن شنوایی + ترجمه فارسی

از دست دادن شنوایی (Hearing loss) به تدریج و با افزایش سن (پیرگوشی) رخ می دهد و بسیار رایج است. حدود 25 درصد افراد بین سنین 55 تا 65 سال در امریکا به این مشکل دچار هستند. در مورد افراد بالای 65 سال نیز از هر دو نفر یک نفر دچار این مشکل می باشد. بالا رفتن سن و قرار گرفتن مستمر در مقابل سر و صدای زیاد عواملی هستند که باعث از دست دادن شنوایی می شوند. عوامل دیگری، مانند جرم بیش از حد در گوش به ظور موقت شنوایی گوش را مختل می کند. نمی توان اکثر ناشنوایی ها را برطرف کرد، با این حال نمی توان در دنیایی خاموش و بدون صدا زندگی کرد. فرد به کمک پزشک یا متخصص گوش می تواند اقداماتی را برای بهود شنوایی خود انجام دهد. با افزایش سن شنوایی کم می شود. اما وقتی این اتفاق برای شما می افتد، کمی غافلگیر می شوید. در برخی جوامع، یک نفر از هر سه نفر بزرگسال ۶۵ تا ۷۴ ساله، شنوایی شان را از دست می دهند و تقریبا نیمی از افراد بالای ۷۵ سال به خوبی نمی شنوند. شیوه ی زندگی نقش بزرگی در این زمینه دارد، مانند قرار گرفتن مکرر در معرض صداهای بلند، سیگار کشیدن و داشتن سابقه ی خانوادگی کاهش شنوایی با افزایش سن. معمولا از دست دادن شنوایی در اثر افزایش سن به آرامی شروع می شود و به تدریج در هر دو گوش پیشرفت می کند. وجود تومور در طول عصب اتصال دهنده ی مغز به گوش و یا در گوش داخلی، می تواند آسیب قابل توجهی به شنوایی وارد کند، هر چند که این حالت (وجود تومور در این بخش ها) شایع نیست. به طور معمول این تومورها در افرادی که در یک گوش شنوایی شان را از دست داده اند دیده می شود. دو نوع اصلی ناشنوایی وجود دارد. یکی زمانی اتفاق می افتد که خود گوش داخلی و یا عصب شنوایی آسیب دیده است. این نوع معمولا دائمی است. نوع دیگر زمانی اتفاق می افتد که امواج صدا به گوش داخلی نمی رسند. جرم گوش، مایع، یا سوراخ پرده گوش می تواند سبب ایجاد ناشنوایی شود. اگر مشکلات شنوایی درمان نشود میتواند بدتر شود. درمان های امکان پذیر شامل سمعک، کاشت حلزون، برخی از داروها و جراحی است ناشنوایی‌ و اختلال‌ در شنوایی‌ عبارت‌ است‌ از کاهش‌ توانایی‌ یا ناتوانی‌ کامل‌ در شنیدن‌. ناشنوایی‌ می‌تواند به‌ علت‌ مشکل‌ در استخوان‌های‌ کوچک‌ موجود در گوش‌ میانی‌ که‌ صدا را انتقال‌ می‌دهند یا مشکل‌ در شاخه‌های‌ عصب‌ هشتم‌ مغزی‌ که‌ صدا را به‌ مغز انتقال‌ می‌دهند باشد. بنابراین‌ دو نوع‌ ناشنوایی‌ وجود دارد: • ناشنوایی‌ انتقالی‌، که‌ در آن‌ استخوان‌های‌ کوچک‌ موجود در گوش‌ میانی‌ تخریب‌ می‌نوشند و صدا را انتقال‌ نمی‌دهند (اتواسکلروز). • ناشنوایی‌ حسی‌ ـ عصبی‌، که‌ در آن‌ عصب‌ هشتم‌ مغزی‌ (عصب‌ شنوایی‌) اغلب‌ به‌ دلایل‌ ناشناخته‌ آسیب‌ می‌بینید. ناشنوایی‌ مختلط‌، شامل‌ هر دو نوع‌ ناشنوایی‌ انتقالی‌ و حسی‌ ـ عصبی‌